منابع فقه نسخه متنی

ارگان، گرفته شده است به معناى خطكش است كه براى كشيدن خط استعمال مى‏شده است ولى بعدها به معناى قضيه كليه‏اى كه مدرك موارد معين در حكم قانون مى‏باشد بكار برده شده است. طريق يك مفهوم عموميست و آن مسافتى را مى‏گويند كه ميان نقطه حركت و مقصد قرار گرفته است.

آن چه كه مورد استعمال معموليست چهار كلمه «دليل، قاعده، اصل و قانون» مى‏باشد و در اصطلاح حقوق و فقه اسلامى مفاهيم مشخصى دارند.

دليل‏

اصطلاح دليل در فقه اسلامى بطور كلى با همان معناى لغويش كاملا موافق است و به معناى رهنما يا اثبات كننده موضوع و يا حكم مى‏باشد.

روشن‏ترين و اصيل‏ترين دليل‏ها عبارتست از قطع به واقع «1» كه با كلمات مختلفى بيان مى‏گردد مانند يقين و جزم و علم و غير ذلك. در صورت قطع به يك واقع گويى انسان قاطع خود واقعيت را، خواه موضوع و خواه حكم، دريافته است‏

(1). قطعيت پيدا كردن در مورد يك واقعيت.