لطفا منتظر باشید ...
باب دوّم در افعال حجّ است و در آن هفت فصل است
[فصل اوّل در احرام به جهت حجّ تمتّع است]فصل اوّل در احرام به جهت حجّ تمتّع است و در آن دو مقصد است:[مقصد اوّل در وجوب احرام و بعض احكام متعلقه به آن است]مقصد اوّل در وجوب احرام و بعض احكام متعلقه به آن است چون دانستى كه شخص، بعد از تقصير، حلال مىشود از براى او آن چه به احرام حرام شده بود، پس واجب مىشود بر او احرام از براى حجّ تمتّع، و وقت آن موسّع است اگر چه احوط عدم خروج از مكّه است پيش از روز ترويه (1)، و مضيّق مىشود وقتى كه تأخير احرام حج از آن وقت موجب فوت وقوف به عرفات در روز عرفه شود، در آن وقت(1) (طباطبائى- چاپ بغداد): و اگر بيرون رفت، احوط عود است پيش از يك ماه، و اگر بعد از آن عود كند احوط آن است كه محرم شود به احرام عمره، و آن را به قصد قربت مطلقه بجا آورد، و بعد از آن محرم شود به احرام حج.
