فصل سوّم در وقوف به مشعر الحرام است و در آن دو مقصد است:
[مقصد اوّل در واجبات است]
مقصد اوّل در واجبات است بدان كه چون از عرفات در شب عيد قربان كوچ كند به سوى مشعر الحرام آيد، در آنجا شب را به روز بياورد، و بعضى «1» اين بيتوته را واجب مىدانند و نسبت به اكثر دادهاند، و اين احوط است.و نيّت چنين كند كه «شب را به روز مىآورم در مشعر الحرام به جهت رضاى خدا (الهى- خ ل)».و چون طلوع فجر شود نيّت وقوف كند كه: «مىباشم در مشعر الحرام تا طلوع آفتاب در حج تمتع به جهت وجوب آن قربة الى اللّه».و اشهر و احوط وجوب ماندن است تا طلوع آفتاب، پس اگر عمدا پيش از طلوع آفتاب بيرون رود و از «وادى محسّر» تجاوز كند گناهكار است، و بعضى «2» يك گوسفند كفاره واجب دانستهاند.(1). مدارك الأحكام 7: 423.(2). النهاية: 253، المهذّب 1: 224، مختلف الشيعة 4: 243.