اسلام، زن را در عقايد، اخلاق، آداب، تكاليف واجب، و محرّمات غالباً مانند مرد شمرده، مگر در مواقع ويژهاى، آنهم به جهت يك فلسفه عقلى كه در جاى خود ذكر شده است، بنا بر اين عبادات، نماز، روزه، خمس، زكات، حج، امر به معروف، نهى از منكر، طهارت، اعتكاف، نذر، قسم، و عهد هم براى مرد و هم براى زن آمده و همچنين در معاملات از قبيل داد و ستد، رهن، اجاره، تجارت، مضاربه، مساقات، مزارعه، و ما أشبه، زن حقوقى مثل مرد دارد.و همينطور در حدود، ديات و قصاص، مگر آنكه در مواردى مرد و زن متساوى نيستند، مثلا اينكه ديه زن نصف ديه مرد است، چون نفقهاى بر زن نبوده و بر مرد واجب است، و لذا زن اعم از (مادر، دختر، و همسر) به مقدار نصف مرد حقّ ديه دارد.همچنين زن در ازدواج، طلاق و ارث غالباً حقوقى همسان با مرد دارد، مثلا در ازدواج همانطورى كه رضايت مرد شرط است رضايت زن هم شرط مىباشد، و در مورد طلاق هم مىتواند هنگام (عقد) شرط كند كه وكيل از طرف شوهرش، اجراى صيغه طلاق را كند كه تفصيل اين مسئله را فقها در باب شرط ذكر كردهاند.و امّا در مورد ارث گاهى زن بيش از مرد، گاهى مساوى، و گاهى هم كمتر از او در موارد مختلفى ارث مىبرد (كه تفصيل اين مسئله هم در كتاب ارث در علم فقه بيان شده)، همچنين طلب علم بر هر مسلمان مرد و زن واجب شده، و زن صلاحيّت امامت جماعت زنان را دارد، چنانكه از پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل شده كه زنى را به نام (امّ ورقه) جهت امامت جماعت زنان تعيين نمودند.همچنين زن مىتواند در جهاد دفاعى شركت كند، و لذا بانويى به نام (نسيبه) در جنگ احد با كفّار جنگيد و از پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم دفاع كرد، و در متون تاريخى آمده كه زنان جهت اقامه نماز جماعت با پيغمبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم به مسجد آن حضرت مىآمدهاند، چنانكه از داستان تحويل قبله و غيره چنين بر مىآمد، و پيامبر بزرگ اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم در سفر حج يا جهاد به جهت انجام بعضى تكاليف زنان را با خود مىبرد، و در كتاب حج نقل شده كه پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم با امّ سلمه در مورد سرتراشيدن در حديبيّه مشورت كرده و به نظر آن بانو عمل نموده است.