پيرامون شخصيّت زن روايات بسيارى نقل شده كه ما تعدادى از آنها را به عنوان نمونه ذكر مىكنيم:مرحوم كلينى از پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله وسلّم نقل مىكند كه فرموده است: جز عطر و زن چيز ديگرى از دنيايتان را دوست ندارم، و در كتاب مكارم الأخلاق از آن حضرت نقل شده كه فرموده است: دوستى زنان از اخلاق پيامبران است، و در كتاب سفينةالبحار از رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم چنين آمده: بهترين شما بهترينتان نسبت به زنان هستند، و در كتاب (الوافى) از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرموده است: هرچند محبّت انسان نسبت به زنان افزوده شود، ايمان او افزايش مىيابد، و مرحوم شيخ صدوق از حضرت امام صادق عليه السلام نقل مىكند كه فرمود: گمان نمىكنم كسى ايمانش زياد گردد مگر آنكه دوستيش نسبت به زنان افزايش يابد.و در فرمايشات اميرالمؤمنين عليه السلام در نهجالبلاغه چنين آمده: زنان را اذيّت نكنيد گرچه به شما فحش داده، و فرمانروايان شما را دشنام دهند، كه زنان از لحاظ نيروى نفس و عقل ضعيف هستند.به هر حال چند نكتهاى را بايد بيان كنيم:(يك) بايد در حقوق مرد و زن كاملا مقيّد به احكام اسلام شده، و هركدام را در جاى خودش قرار داد، قرآن مجيد مىفرمايد: (براى مردان بر زنان درجه ايست) و در آيهاى ديگر مىفرمايد: (زنان همانند حقوقى كه مردان بر آنان دارند، خودشان هم حقوقى عادلانه دارند) و دراين باره بايد به مراجع تقليد مراجعه كرد، زيرا احكام اسلام و روش و چگونگى برخورد پيامبر و ائمّه طاهرين عليهمالسلام را با هردو صنف بهتر مىدانند.(دو) در تصميمگيرىها و اتّخاذ قرار براى يكى از طرفين بدون ملاحظه همهجانبه مسئله، آن هم به دليل يك روايت ضعيف، يا عرف و عادت و تقاليد اجتماعى نبايد عجله به خرج داد، بلكه بعكس بايد با مطالعه تمام اطراف و دقّت در روايات وارده، وارد عمل شويم.(سه) بايد جهت مطابقت زمان با كليّه شئون اسلامى در مورد بانوان از راه عمل، مطالعه و تربيت كوشيده تا زن به مقام مناسب و والاى اسلاميش دست يابد، نه اينكه قربانى اختناق و فشار مفرط، و يا آزادى افراطى كه شرق و غرب به وى داده بشود.