آگاهى سياسى(1) - نیازمندی های جامعه اسلامی نسخه متنی

بنابر اين براى پيشرفت و خودكفائى كشورهاى اسلامى بايستى:

اولاً: در همه جا تا مى‏توانيم مردم را تشويق به صنعت كنيم تا انشاءالله كشورهاى اسلامى به كشورهاى صنعتى تبديل شوند، چون صنعت موجب رونق كشاورزى هم مى‏شود، مثلاً كشور آمريكا با پيشرفت در صنعت توانست كشاورزيش را رونق بخشد.

ثانياً: به جوانان فكر بدهيم و آنان را وارد كارهاى تشكيلاتى اسلامى نمائيم چون اگر ما اين كار را نكنيم جوانانمان به دام احزاب استعمارى و ستون پنجم گرفتار شده و بر عليه اسلام و به نفع شرق و غرب كار مى‏كنند.

ثالثاً: شكستن اتحاد شوم شرق و غرب كه اين هم راههاى زيادى دارد مثلاً تخريب آنها از داخل و يا گسترش تبليغات اسلامى و دعوت مردم آن ديار به سوى اسلام و روشن نمودن مردم در جهت رويارويى با ستمگران و نيز بايد كارى كنيم كه نقشه استعمارگران بر عليه خودشان بكارگرفته شود.

آگاهى سياسى(1)

سياست يك علم است و بايد مانند فقه و علوم ديگر تدريس و بحث شود، و در باره آن كتابها نوشته شود، مثلاً داروى فلان بيمارى چيست؟ نمى‏دانيم مگر آنكه از علم پزشكى آگاه باشيم، همينطور در باره مسائل سياسى ما مسائل سياسى را نمى‏فهميم مگر اينكه از سياست آگاه باشيم.

پيغمبر اسلام افرادى داشتند كه به شناخت مسائل سياسى مى‏پرداختند و افرادى هم مسائل اقتصادى و عده‏اى مسائل جنگى و غيره را بررسى مى‏كردند، مثلاً يهود در مدينه سلاح را در اختيار داشتند، و اقتصاد به دست ايشان بود و جوان‏ها را از راه شراب و زنا خراب مى‏كردند، پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) دستور دادند كه خود مسلمين سلاح درست كنند و خود تجارت كنند كه محتاج يهود نباشند و شراب و زنا را حرام كردند (به امر خدا) تا جوان‏ها از قبضه آنان بيرون آيند. ما بايد بدانيم كه تنها شنيدن اخبار راديو انسان را سياست مدار نمى‏كند. درست مانند يك فرد عامى كه چندين سال پاى منبر نشسته باشد اما يك منبر هم بلد نيست، لذا علم سياست بايد حتما تدريس و بحث شود تا واقعا در متن جريانات سياسى قرار بگيريم و در نتيجه از سياستهاى شيطانى شرق و غرب نجات پيدا كرده و چگونگى اداره كشور را بياموزيم. در غير اين صورت ما مغلوب هستيم زيرا هميشه قوى ضعيف را به زمين مى‏زند و او را نابود مى‏سازد.

مونتسكيو دانشمند سياسى‏اى كه قريب (30) سال در گردش بوده و سياستهاى دنياى آن روز را بررسى كرده (30) جلد كتاب نوشته و امروزه اكثر كتابهاى سياسى از مطالب كتابهاى او بهره‏بردارى مى‏كنند، الان مثلاً خلاصه‏هائى از كتابهايشان هست كه بايد خوانده شود.

ارسطو حدود (186) شهر را گردش كرد و بعد كتاب سياستش را نوشت كه تا الان نزد سياسيون دنيا معروف است، در حقيقت علم سياست مانند يك درياست كه انسان تا نخواند آن را نميفهمد كه در دنيا چه مى‏گذرد و حتى در همين ايران چه خبر است؟