یادنامه علامه شریف رضی (قدس سره) نسخه متنی

فرزندش رضى منتقل گرديد. ثعالبى معاصر خود سيد شريف رضى چنين مى‏نويسد: پدر او ابو احمد همراه ابو الحسن محمد بن عمر بن يحيى شخصيت مورد نظر علويان عراق است و از روزگاران قديم، نقيب طالبيان بوده و منصب قضاوت در باره ايشان و نظارت در مظالم و امارت حاجيان نيز حق او بوده است و بعدا همه اين مسئوليت‏ها در سال 380 به فرزندش ابو الحسن رضى انتقال داده شده و او طى قصيده‏اش از پدرش در ازاء اين تفويض مقام، تشكر و سپاسگزارى نموده است. علامه امينى پس از نقل كلام ماوردى مؤلف الاحكام السلطانية در مورد تحليل پست ديوان مظالم و نيز تشريح مقام امير الحاجى، از كتاب «اتحاف الورى باخبار القرى» نقل مى‏كند كه در سال 89 شريف مرتضى و شريف رضى حج گزاردند، ابن الجراح طائى راه را بر آنان بست و شريفين با پرداخت نهزار دينار از دارائى خود مانع را از سد راه حاجيان برداشتند. نكته‏اى كه در اين جا، شايان دقت است اين است با اين كه مى‏دانيم شريف مرتضى برادر بزرگتر بوده چطور شده سه پست مهم: نقابت طالبيان، ديوان مظالم و امارت حاج حتى در حال حيات پدر به رضى تفويض شده است و اين روشن مى‏سازد كه در تصدى اين مقامات بزرگ سياسى، اجتماعى و قضائى علاوه بر فقاهت و اطلاع از احكام و مسائل حقوقى كه جاى خود دارد، ويژگى‏ها و مزاياى ديگر لازم است كه ظاهرا رضى آن امتيازات و مزايا را بيشتر يا بهتر داشته است و الّا با وجود مرتضى برادر بزرگتر چطور مى‏توان تصور كرد كه اين مسئوليت‏ها به برادر كوچكتر محول شود بويژه آنكه اين مقامات پس از وفات شريف رضى به برادرش مرتضى، انتقال يافته است.

و مؤلف عمدة الطالب مى‏نويسد: محمد بن ابى احمد حسينى، شريف با جلالت، ملقّب به رضى، دارنده حسب و نسب عالى مكنّى به ابى الحسن، نقيب نقبا، صاحب فضائل معروف و مكارم مشهور، مردى سخت‏كوش كه هيبت و جلالت، ورع و عفّت در وجود او نهفته و نسبت به خانواده و عشيره‏اش مهربان و دلسوز بوده است. بارها نقابت طالبيان را عهده‏دار