أدب الطف (شعراء الحسين من القرن الأول الهجرى حتى القرن الرابع عشر):
جواد شبر، ج 2، ص 216 الى ص 228.موضوع كتاب نقل اشعار و تحليل حال شاعرانى است كه راجع به امام حسين عليه السلام و وقعه كربلا، شعر سرودهاند از جمله، از سيد شريف رضى، اشعارى نقل مىكند و به شرح حالى اجمالى از وى مىپردازد.
الأذكياء:
ابو الفرج عبد الرحمن بن على الجوزى معروف به ابن الجوزى، متوفى 597 ق، چاپ بيروت، دار الطباعة و النشر، ص: 5 و 83.موضوع اصلى كتاب: گزارش داستانها، لطيفهها و ذكر جرياناتى است مشعر بر كياست و فطانت گوينده و يا حاضر جوابى اشخاص و در اين كتاب يك جا در مقدمه با تمثل به شعرى از حجازيات شريف رضى، كه گويد: فاتنى أن ارى الديار بطرفى فلعلى اعى الديار بسمعى. نام ايشان آمده و ديگر ضمن داستان ذيل: على بن عيسى الربعى در كنار دجله قدم مىزد مشاهده كرد كه رضى و مرتضى در شط بر يك كشتى كوچك سوار شده و عثمان بن جنّى هم در ميان ايشان نشسته است. على گفت: شگفتا از شريفين كه عثمان در ميان ايشان نشسته ولى على در كنار شط و بدور از ايشان قدم مىزند.
استناد نهج البلاغه:
امتياز عليخان عرشى، تعريب: عامر الانصارى با مقدمه عزيز اللَّه عطاردى، چاپ دوم تهران 1393 ق.در اين كتاب و مقدمه آن به طور استطرادى، چندين جا از شريف رضى