مجامع علمى و كتابخانه‏ها در كرخ - یادنامه علامه شریف رضی (قدس سره) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

یادنامه علامه شریف رضی (قدس سره) - نسخه متنی

علی دوانی؛ همکاران: محمد رضا آل صادق، احمد الوائلی، احمد فرج اللَّه، صلاح الصاوی، جعفر الهلالی، علی اکبر هاشمی رفسنجانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مردى هاشمى از اهل تسنن بقتل رسيده، بعد از اين كه خانواده او جسدش را برداشته و در محلات سنى نشين بغداد بگردش در آورده و مردمان را به انتقام جوئى وى دعوت كردند، افراد زيادى از عوام مردم جمع شده و به سوى مشهد و مدفن امام موسى الكاظم و امام جواد عليهما السلام هجوم آورده ابتدا هر چه در آنجا بود غارت كرده و بعد آن مشهد مقدس و نواحى مجاور و قبور بزرگانى كه در آن مدفون بوده‏اند به آتش كشيدند، و روز بعد نيز كوشيدند كه مدفن مطهر آن دو امام بزرگوار عليهما السلام را نبش كرده و اجساد شريف ايشان را كه مزار مردمان كرخ و ديگر نقاط بود بيرون آورند. اين حادثه چنان فجيع و شنيع بوده است كه مورخ بزرگ اهل تسنن ابن اثير در مورد آن مى‏گويد: «جرى من الامر الفظيع ما لم يجر فى الدنيا مثله» در ريشه‏يابى از اين حوادث ابن جوزى صاحب «المنتظم فى تاريخ الملوك و الامم» مى‏گويد: اكثريت اين منازعات خونين بر اساس تحريكاتى بوده است كه «قصّاصون» بوجود مى‏آورده‏اند. قصاصون گروهى هستند كه علاوه بر فقيه و مفتى و مدرس و خطيب و امام جمعه و جماعت، به كار تبليغات مذهبى مى‏پرداخته‏اند. اين گروه ابتدا در عصر خليفه دوم و به دستور او تكوّن يافته‏اند، و بعدها تا بدانجا رشد يافتند كه در ايجاد ذهنيات يا حتى انحرافات فكرى و نيز در خلق حوادث اجتماعى تأثيرات بزرگ داشته‏اند. قصاصون چون وعاظ به كار موعظه مردم مى‏پرداختند كه در ضمن آن البته گاه معارف و عقائد نيز توضيح و تفسير مى‏شد. فرق وعاظ و قصّاص اين بود كه وعاظ از علماى بزرگ بودند، و آنچه بيان مى‏كردند مستند به كتاب و سنت و سيره پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله وسلّم و بزرگان دين بود. اما قصه خوانان اغلب داراى معلومات وافى و كافى نبوده و لذا از جعل و ساختن داستان‏ها و اخبار تاريخى يا احاديث، باكى نداشتند. اينها معمولا از صداى گرم و فصاحت و بلاغت گفتار در پيشرفت كار خود بهره مى‏گرفتند، و چون مستمعين ايشان عوام مردم بودند براى سرگرم كردن و جلب توجه آن‏ها تدابير و حيله‏هاى گوناگون بكار مى‏بردند.

مجامع علمى و كتابخانه‏ها در كرخ

و آنچه دنياى اسلام به تشيع مديونست بيش از آنست كه بتوان در صفحاتى اندك از آن سخن گفت، علوم اوائل يعنى منطق و حكمت الهى و رياضيات و حكمت طبيعى به همه انواع آن از يكسو و علوم دينى چون فقه و تفسير و تاريخ و سيره و حديث و كلام و لغت و ادب و... بخشى عظيم از موجوديت خود را وامدار جريانات تشيع در عالم اسلام هستند.

/ 413