بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
و اما در مورد جهاد با دشمن در موارد متعددى نهج البلاغه مىتواند به عنوان سندى مورد استفاده قرار گيرد از جمله:
2- متابعت فرماندهى
در زمينه جهاد تهاجمى كه مشهور فقهاء آن را منوط به زمان حضور امام مىدانند و جهاد دفاعى كه در هر عصر و زمانى به هنگام هجوم دشمن واجب و لازمست آن هم بايد با نظر ولى فقيه و فرمان فرماندهان او انجام گيرد چرا كه هر اقدام بىموقع عواقب زيانبار و دردناكى خواهد داشت على عليه السلام در همين زمينه در يكى از خطبههاى خود مىفرمايد: «الزموا الارض و اصبروا على البلاء و لا تحركوا بايديكم و سيوفكم فى هوى ألسنتكم و لا تستعجلوا بما لم يعجل اللَّه لكم،... فان لكل شيء مدة و اجلا».«توقف كنيد و مشكلات را تحمل نمائيد و دستها و شمشيرها را مطابق هواى نفس به گردش در نياوريد و هر چيزى مدت و سر آمدى دارد.»
3- حكم فرار از جهاد
بدون شك فرار از جنگ از محرّمات و گناهان كبيره است و علاوه بر صراحت قرآن در اين زمينه در روايات اسلامى نيز روى آن تكيه شده است.در نهج البلاغه نيز در اين زمينه حديث گويائى آمده است. «و ايم اللَّه لئن فررتم من سيف العاجلة لا تسلمون من سيف الاخرة، أنتم لها ميم العرب و السنام الاعظم، ان فى الفرار موجدة اللَّه و الذل اللازم و العار الباقى و ان الفار غير مزيد فى عمره و لا محجوب بينه و بين يومه».«به خدا سوگند اگر از شمشير دنيا فرار كنيد از شمشير آخرت سالم نمىمانيد شما بزرگان عرب هستيد و شرافمتندان بر جسته، در فرار، غضب و خشخ خدا است و ذلت هميشگى و ننگ جاويدان، فرار كننده چيزى به عمر خويش نمىافزايد، و بين خود و روز مرگش حائلى ايجاد نمىكند»
4- جنگ بابغات و مراعات اولويتها
در مورد جنگ بابغات (آنها كه بر ضد حكومت اسلامى قيام مىكنند) و احكام آن فصل مشروحى در فقه در كتاب الجهاد آمده از جمله اين كه: در مبارزه با دشمنان اولويتها را بايد در نظر داشت و قبل از همه با دشمنان خطرناكتر