شهادت زن در نكاح: - یادنامه علامه شریف رضی (قدس سره) نسخه متنی

مختصر ابو جعفر طحاوى را نزد وى قرائت مى‏كردم وقتى به اين مسئله رسيده بوديم گفت: از ابو على فارسى. و ابو الحسن على بن عيسى رمانى پرسيدم: آيا به مقتضاى آيه، مسح بايد همه سر را بپوشاند يا اگر قسمتى مسح شود كافى است هر دو فرمودند: با مسح بعض سر، عنوان مسح صدق مى‏كند و كافى است و اين، دليل بر آنست كه مسح بخشى از سر در وضو كافى است چنانكه اصحاب ما (اماميه) مى‏گويند.

شهادت زن در نكاح:

مورد ديگر بحثى است كه ايشان ضمن آيه 36 آل عمران مطرح كرده و پس از بحثى شيوا پيرامون جمله «و ليس الذكر كالانثى» مسئله را كشانده به اين كه آيا گواهى زن در عقد ازدواج پذيرفته است يا نه بعد مى‏گويد برخى فقها شهادت زنان را در نكاح جائز نمى‏دانند و عقد و نكاح را فقط با شهادت مردان صحيح مى‏دانند و اين مسئله بين ابو حنيفه و شافعى مورد اختلاف است. شافعى قائل به قول نخست است كه ياد كرديم اما ابو حنيفه عقد نكاح با گواهى يك مرد و دو زن را هم صحيح مى‏داند و قوت با قول ابى حنيفه است و من از جمله چيزهائى كه از استادمان ابو بكر محمد بن موسى خوارزمى آموختم آن گاه كه نزد او مختصر طحاوى را مى‏خواندم، همين مسئله است.

او در تأييد نظر ابو حنيفه و رد قول شافعى مى‏گفت: گواهى يك مرد و دو زن در عقد نكاح صحيح است و سخن شافعى باستناد روايت «لا نكاح الا بشاهدين» مردود است زيرا خداوند در قرآن مى‏فرمايد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَ.