«شكر نعمت»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد نعمتى را كه خدا به شما بخشيده بياد بياوريد، آن زمان كه گروهى از دشمنان قصد داشتند بسوى شما دست دراز كرده و شما را نابود نمايند، اما خدا دست آنها را از شما بازداشت. از خدا بترسيد و مؤمنان مىبايست در عين بكار گرفتن تمام امكانات، از بزرگى حوادث و مشكلات نهراسند و تنها بر خدا توكل كنند. (آيه 11)«پيمان از بنى اسرائيل»
خداوند از بنى اسرائيل پيمان گرفت و از آنها دوازده رهبر و سرپرست برانگيخت و به آنها گفت: من با شما هستم، اگر نماز را بر پا داريد و زكات را بپردازيد و به رسولان من ايمان بياوريد و آنها را يارى كرده و به خدا قرض الحسنه به معنى كمك به نيازمندانى كه ياورشان تنها خداست بدهيد و بدانيد كه خداوند ضامن آنهاست و هرگز زيان نمىكنيد و من گناهان شما را مىبخشم و شما را در باغهاى بهشت كه نهرها در زير درختان آنها جارى است وارد مىكنم، اما هر كس بعد از اين كافر شود از راه راست منحرف گرديده است.اما اينان عهد خويش را از ياد بردند و به خاطر اين پيمانشكنى، آنها را از رحمت خويش دور ساختيم و دلهاى آنها را سخت و سنگين نموديم تا آنجا كه سخنان خدا را از مورد و موضع خود تحريف نمودند و بخشى از آنچه را به آنها گوشزد شده بود فراموش كردند و هر زمان به خيانتى تازه از آنها آگاه مىشوى مگر عده كمى از آنها.(الى 13)