گلی از بوستان خدا نسخه متنی

عيسى عرض كرد: خداوندا، از آسمان مائده‏اى براى ما فرست تا عيدى براى اول و آخر ما و نشانه‏اى از تو باشد. و به ما روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى. خداوند دعاى او را مستجاب كرد و گفت:

من آن را بر شما نازل مى‏كنم ولى هر كس از شما بعد از آن كافر گردد و راه انكار پويد او را چنان مجازاتى مى‏كنم كه احدى از جهانيان را نكرده باشم.

اى پيامبر، بياد بياور زمانى را كه خداوند در روز رستاخيز به عيسى ابن مريم جهت اقرار گرفتن از او در برابر امتش و بيان محكوميت آنها مى‏گويد: آيا تو به مردم گفتى كه من و مادرم را دو معبود، غير از خدا انتخاب كنيد؟ او مى‏گويد: منزهى تو من حق ندارم آنچه را كه شايسته من نيست بگويم. اگر چنين سخنى را گفته باشم تو ميدانى، تو از آنچه در روح و جان من است آگاهى و من از آنچه در ذات پاك تو است آگاه نيستم، زيرا تو با خبر از تمام اسرار و پنهانيها هستى.

من به آنها چيزى جز آنچه مرا مأمور به آن ساختى نگفتم. به آنها گفتم: خداوندى را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شما است و تا آن زمان كه ميان آنها بودم مراقب و گواه آنان بودم، و هنگامى كه مرا از ميانشان گرفتى، تو خود مراقب آنها بودى و تو گواه بر هر چيز هستى.

با اين حال، اگر آنها را مجازات كنى بندگان تواند و قادر به فرار از مجازات نيستند و اگر آنها را ببخشى توانا و حكيمى.

خداوند مى‏گويد: امروز روزى است كه راستى راستگويان به آنها سود مى‏بخشد. براى آنها باغهائى از بهشت است كه آب از زير درختان آن جريان دارد و جاودانه و براى هميشه در آن مى‏مانند، خداوند از آنها خشنود و آنها از او خشنود خواهند بود و اين رستگارى بزرگ است. حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنها است از آن خداست و او بر هر چيزى تواناست. (110 الى 120)