گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اى پيامبر، پروردگار تو بى‏نياز و مهربان است، اگر بخواهد همه شما را مى‏برد و بعد از شما بجاى شما هر چه و هر كس را بخواهد جانشين مى‏سازد همانطور كه شما را از نسل اقوام ديگرى به وجود آورد. به مردم بگو: آنچه به شما وعده داده محقق خواهد شد و خواهد آمد و شما نمى‏توانيد خدا را ناتوان سازيد و از عدالت و كيفر او فرار كنيد.

بگو: اى جمعيت، هر كار در قدرت داريد بكنيد، من هم به وظيفه خود عمل مى‏كنم، اما به زودى خواهيد دانست چه كسى سرانجام نيك خواهد داشت و پيروزى با چه كسى است اما بطور مسلم، ظالمان رستگار نخواهند شد. (130 الى 135) اين مشركان، سهمى از زراعت و چهارپايان را كه خدا آفريده و متعلق به خود اوست به گمان خود براى او قرار مى‏دادند و مى‏گفتند: اين مال خداست در حالى كه مالك اصلى اوست و سهمى را نيز به بتها اختصاص داده و مى‏گفتند: اين مال شركاى ما است.

اگر آنچه را كه سهم خدا قرار داده بودند دچار نقصان و يا نابودى مى‏گرديد از آنچه مال شركاى آنها بود به خدا نمى‏رسيد و مى‏گفتند: خدا بى‏نياز است. ولى اگر سهم بتها با كمبودى مواجه مى‏شد آنچه مال خدا بود به اين شركايشان مى‏رسيد. چه بد حكم مى‏كردند، اينان علاوه بر شرك حتى خدا را نيز كمتر از بتها مى‏گرفتند.

اين شركاى آنها، قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه داده بودند و كودكان خود را قربانى مى‏كردند و عاقبت اين كار چنين شد كه آنها را به هلاكت افكندند و آئينشان را دگرگون ساختند و اگر خدا مى‏خواست چنين نمى‏كردند زيرا مى‏توانست اجبارا جلو آنها را بگيرد زيرا اجبار كردن آنها سودى ندارد بنابر اين آنها و تهمت‏هايشان را به حال خود واگذار و به اعمال آنها اعتنا مكن. (الى 137)