(در مكه نازل شده و شامل دويست و شش آيه است) بنام خداوند بخشنده مهربان المص، اى پيامبر اين قرآن كتابى است كه بر تو نازل شده و نبايد از ناحيه آن، در سينهات ناراحتى داشته باشى، و هدف آن است كه بوسيله آن، همه مردم را از عواقب بد عقايد و اعمال نادرستشان بيم دهى و تذكرى است براى مؤمنان.اى مردم، از چيزى كه از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى كنيد و از سرپرستان و معبودهاى ديگر جز او پيروى نكنيد اما كمتر متذكر مىشويد.چه بسيار شهرها و آباديها كه آنها را بر اثر گناه فراوان هلاك كرديم و عذاب ما شب هنگام يا در روز، هنگامى كه استراحت كرده بودند به سراغشان آمد. و در آن موقع كه عذاب ما به سراغ آنها آمد، سخنى نداشتند جز اينكه گفتند: ما ظالم بوديم، ولى ديگر دير شده بود.بطور قطع، از كسانى كه پيامبران را به سوى آنها فرستاديم سؤال خواهيم كرد و از پيامبران نيز سؤال مىكنيم و مسلّما همه را از روى علم وسيع خود براى آنان، شرح مىدهيم و ما اصولا غائب نبودهايم، و وزن كردن اعمال و سنجش ارزش آنها در آن روز، حق است، كسانى كه ميزانهاى عمل آنها سنگين است رستگارانند.كسانى كه ميزانهاى عمل آنها سبك است، افرادى هستند كه سرمايه وجود خود را به خاطر ظلم و ستمى كه به آيات ما مىكردند از دست دادهاند.و ما تسلط و مالكيت و حكومت بر زمين را براى شما قرار داديم و انواع وسايل زندگى را براى شما فراهم ساختيم، اما كمتر شكرگزارى مىكنيد. (الى 10)
«سركشى ابليس»
اى آدميان، ما شما را آفريديم، سپس صورتبندى كرديم، ما بعد از آفرينش آدم به فرشتگان گفتيم، براى آدم خضوع كنيد، آنها سجده كردند جز ابليس كه از سجده كنندگان نبود. (الى 11)
لطفا منتظر باشید ...
