بطور قطع و مسلم، گروه بسيارى از جن و انس را كه آفريدهايم در روز قيامت روانه دوزخ خواهند شد، چون آنها دلها و عقلهايى دارند كه با آن انديشه نمىكنند و نمىفهمند، چشمهايى دارند كه با آن نمىبينند و گوشهايى دارند كه با آن نمىشنوند، آنها همچون چهار پاينند بلكه گمراهتر اينان همان غافلانند چون از اين همه امكانات براى هدايت خود استفاده نمىكنند. (آيه 179)
«نامهاى خدا»
براى خدا نامهاى نيكى است، خدا را با آن بخوانيد و آنها را كه در اسماء خدا تحريف بوجود مىآورند و نام او را بر ديگران مىنهند و شريك برايش قائل مىشوند را رها سازيد. آنان به زودى جز اى اعمالى را كه انجام مىدادند مىبينند. اما از آنهايى كه آفريدهايم گروهى هستند كه ديگران را به حق هدايت مىكنند و به حق اجراى عدالت مىنمايند. (180 الى 181)
«عذاب تدريجى»
آنها كه آيات ما را تكذيب كردند، تدريجا از آن راه كه نمىدانند گرفتار مجازاتشان خواهيم كرد. و به آنها مهلت مىدهيم تا مجازاتشان دردناكتر باشد زيرا طرح و نقشه من قوى و حساب شده است و هيچكس را قدرت فرار از آن نيست. (182 الى 183)
«تهمتهاى ناروا بر پيامبر»
چرا بتپرستان تفكر نمىكنند كه همنشينشان (پيامبر) هيچگونه آثارى از جنون ندارد و اينچنين تهمت ناروايى به او مىزنند، او تنها بيمدهنده آشكارى است كه مردم را متوجه مسئوليتهايشان مىنمايد. چرا آنها در حكومت و نظام آسمانها و زمين و آنچه را خدا آفريده است نظر نيفكندند و انديشه نكردند كه شايد پايان زندگى آنها نزديك شده باشد، اينان اگر به قرآن ايمان نياورند پس به كدام سخن بعد از آن ايمان خواهند آورد؟ هر كس را خداوند به جرم اعمال زشتش گمراه سازد هدايت كنندهاى ندارد و آنها را در طغيان و سركشيشان رها مىسازد تا سرگردان شوند. (186)«قيامت كى بر پا مىشود؟» اى پيامبر، از تو سؤال مىكنند كه وقوع قيامت در چه زمانى است؟ بگو: علمش نزد پروردگار من است و هيچكس جز او نمىتواند وقت آن را آشكار سازد اما قيامت حتى در آسمانها و زمين سنگين و پر اهميت است و جز بطور ناگهانى به سراغ شما نمىآيد، باز از تو سؤال مىكنند كه گوئى تو از زمان وقوع آن با خبرى. بگو: علمش تنها نزد خداست ولى بيشتر مردم نمىدانند. (آيه 187)