اى پيامبر، بگو: من مالك سود و زيان خويش نيستم مگر آنچه را خدا بخواهد و از اسرار نهان نيز با خبر نيستم مگر آنچه خدا اراده كند، و اگر از غيب با خبر بودم منافع فراوانى براى خود فراهم مىساختم و هيچ بدى و زيانى به من نمىرسيد، من فقط بيم دهنده و بشارت دهندهام براى جمعيتى كه ايمان مىآورند. (آيه 188)
«كفران نعمت»
پروردگار شما، همان خدايى است كه شما را از نفس واحدى آفريد و همسرش را از جنس او قرار داد تا در كنار او بياسايد، سپس هنگامى كه با او نزديكى كرد حملى سبك برداشت كه با وجود آن به كارهاى خود ادامه مىداد و چون سنگين شد هر دو از خداوند و پروردگار خويش خواستند تا فرزند صالحى به آنها دهد و گفتند: اگر فرزند صالحى به ما دهى از شاكران خواهيم بود.اما گروهى از ميان شما هنگامى كه فرزند صالحى به آنها داد موجودات ديگر را در اين موهبت مؤثر دانستند و براى خدا شريكانى در اين نعمت كه به آنها بخشيده بود قائل شدند خداوند برتر است از آنچه شريك او قرار مىدهند.آيا اينان موجوداتى را شريك او قرار مىدهند كه چيزى را نمىآفرينند و خودشان مخلوقند؟ و نه مىتوانند آنها يارى كنند و نه خودشان را يارى دهند و هرگاه آنها را به سوى هدايت، دعوت كنيد، از شما پيروى نمىكنند. براى آنها تفاوت نمىكند چه آنها را دعوت كنيد و چه خاموش باشيد. بدانيد، آنهايى را كه غير از خدا مىخوانيد و پرستش مىكنيد موجودات و بندگانى همچون خود شما هستند و اگر راست مىگوئيد آنان را بخوانيد بايد به شما پاسخ دهند. آيا آنها پاهايى دارند كه با آنها راه بروند و يا دستهايى دارند كه با آن چيزى را بگيرند و يا چشمهايى دارند كه با آن ببينند و يا گوشهايى دارند كه با آن بشنوند مسلّما چنين نيستند. اى پيامبر به آنان بگو: اين بتهايى را كه شريك خدا قرار دادهايد بر ضد من بخوانيد و براى من نقشه بكشيد و لحظهاى مهلت ندهيد تا بدانيد كارى از آنها ساخته نيست. (الى 195)
لطفا منتظر باشید ...
