«بهانه براى پرهيز از جنگ» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

آنها پيش از اين نيز اقدام به فتنه‏گرى كردند و كارها را براى تو دگرگون و وارونه جلوه دادند تا زمانى كه حق فرا رسيد و فرمان خدا آشكار گشت و پيروز شديد در حالى كه آنها كراهت داشتند. (الى 48)

«بهانه براى پرهيز از جنگ»

بعضى از منافقان مى‏گويند: اى پيامبر به ما اجازه بده تا در جهاد شركت نكنيم و ما را به گناه نينداز چون در جنگ با روميان ممكن است دختران آنها، ما را گمراه كنند. آگاه باشيد كه آنها هم اكنون در گناه سقوط كرده‏اند و جهنم كافران را احاطه كرده است. (آيه 49)

«مقدرات و كوششها»

اى پيامبر، هرگاه به تو نيكى رسد منافقان را ناراحت مى‏كند و اگر مصيبتى به تو رسد مى‏گويند: ما تصميم خود را از پيش گرفته بوديم و باز مى‏گردند در حاليكه خوشحالند.

بگو: هيچ حادثه‏اى براى ما رخ نمى‏دهد مگر آنچه خدا براى ما نوشته كه مايه آزمايش است و تلاش ما در مورد آن بى‏اثر است. او مولى و سرپرست ماست و مؤمنان تنها بر خدا توكل مى‏كنند.

بگو: آيا درباره ما جز يكى از دو نيكى انتظار داريد يا بر شما پيروز مى‏شويم و يا شربت شهادت مى‏نوشيم ولى ما انتظار داريم يا عذابى از طرف خداوند در آن جهان يا به دست ما در اين جهان به شما برسد، اكنون كه چنين است شما انتظار بكشيد ما هم با شما انتظار مى‏كشيم. (50 الى 52)

«نشانه‏هاى ديگرى از منافقان»

اى پيامبر، به منافقان بگو: چه از روى ميل و چه از روى اكراه اگر انفاق كنيد هرگز از شما پذيرفته نمى‏شود چرا كه شما قوم فاسقى بوده و هستيد. و هيچ چيز مانع قبول انفاقهاى آنها نشد جز اينكه آنها به خدا و پيامبرش كافر شدند و نماز بجا نمى‏آوردند جز با كسالت و انفاق نمى‏كنند مگر با كراهت. (الى 54)