اى كسانى كه ايمان آوردهايد با كافرانى كه به شما نزديكترند پيكار كنيد و دشمن دورتر شما را از دشمنان نزديك غافل نكند و آنها بايد در شما شدت و خشونت احساس كنند و بدانيد خداوند با پرهيزكاران است.(آيه 123)
«تأثير آيات بر دلها»
اى پيامبر، هنگامى كه سورهاى نازل مىشود بعضى از منافقان مىگويند: اين سوره ايمان كداميك از شما را افزون ساخت؟ بگو: به ايمان كسانى كه ايمان آوردهاند افزوده شد و آنها به خاطر اين فضل و موهبت الهى خوشحال و مسرورند. اما آنها كه در دلهايشان بيمارى است، پليدى بر پليديشان افزود و از دنيا رفتند در حالى كه كافر بودند.آيا آنها نمىبينند كه در هر سال يك يا دو بار آزمايش ميشوند؟ پس چرا توبه نميكنند و متذكر هم نميشوند هنگامى كه سورهاى نازل مىشود بعضى از آنان به يكديگر نگاه مىكنند مىگويند: آيا كسى شما را مىبيند و اگر از مجلس و حضور پيامبر بيرون رويم متوجه ما نمىشوند؟ سپس منصرف مىشوند و بيرون مىروند. خداوند دلهايشان را از حق منصرف ساخته چرا كه آنها گروهى هستند كه نمىفهمند و بىدانشند. (124 الى 127)
«پيامبر از خود شماست»
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، رسول و پيامبرى از خود شما به سويتان آمد كه رنجهاى شما بر او سخت است و اصرار به هدايت شما دارد و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.اى پيامبر، اگر گروهى از مردم، روى از حق بگردانند نگران مباش و به آنان بگو:خداوند مرا كفايت مىكند هيچ معبودى جز او نيست بر او توكل كردم و او پروردگار عرش بزرگ است. (128 الى 129)