«معبودهاى دروغين» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

هنگامى كه آيات روشن ما خوانده مى‏شود كسانى كه اميد لقاى ما و رستاخيز را ندارند به پيامبر مى‏گويند: قرآن غير از اين بياور، و يا آن را تبديل كرده و آيات نكوهش درباره بتها را بردار.

اى پيامبر به آنها بگو: من حق ندارم كه آن را از پيش خود تغيير دهم، فقط از چيزى كه بر من وحى مى‏شود پيروى مى‏كنم، من اگر معصيت پروردگارم را كنم از مجازات روز بزرگ قيامت مى‏ترسم. بگو: اگر خدا مى‏خواست من اين آيات را بر شما نمى‏خواندم و از آن آگاهتان نمى‏كردم چه اينكه مدتها پيش از اين در ميان شما زندگى نمودم آيا نمى‏فهميد؟ چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ مى‏بندد و آيات او را تكذيب مى‏كند، مسلّما مجرمان رستگار نخواهند شد. (13 الى 17)

«معبودهاى دروغين»

مشركين و بت‏پرستان، غير از خدا چيزهايى را پرستش مى‏كنند كه نه به آنها زيان مى‏رساند و نه سودى به آنها مى‏دهد و مى‏گويند: اينها شفيعان ما نزد خدا هستند بگو: آيا خداوند را به چيزى خبر مى‏دهيد كه در آسمانها و زمين سراغ ندارد؟ منزه است او و برتر است از شريكهايى كه قرار مى‏دهند. در آغاز همه مردم، امت واحدى بودند، سپس اختلاف كردند و اگر فرمانى از طرف پروردگار تو درباره عدم مجازات سريع آنان نبود، در آنچه اختلاف داشتند ميان آنها داورى مى‏كرد. مشركان با بهانه‏جويى مى‏گويند: چرا محمد معجزه‏اى از طرف پروردگارش بر او نازل نمى‏شود. اى پيامبر بگو: غيب و معجزات براى خدا و به فرمان اوست و هرگاه كه صلاح بداند نازل مى‏كند شما در انتظار باشيد من هم با شما در انتظارم. (18 الى 20)