«قرآن كتابيست آسمانى» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اى پيامبر، به آنان بگو: آيا هيچيك از معبودهاى شما قادر به ايجاد آفرينش و بازگرداندن آن مى‏باشد؟ بدانيد كه جز خدا كسى نمى‏تواند آفرينش را ايجاد و سپس آن را به قبل از آفرينش باز گرداند پس چرا از حق رو گردان مى‏شويد؟ بگو: آيا هيچكدام از معبودهاى شما بسوى حق هدايت مى‏كند؟ مسلّما نه، بلكه تنها خداست كه به حق هدايت مى‏كند حال بگوئيد آيا آن كس كه ديگران را به سوى حق هدايت مى‏كند براى پيروى شايسته‏تر است يا آن كس كه خود هدايت نمى‏شود مگر هدايتش كنند؟ شما را چه مى‏شود و چگونه داورى مى‏كنيد؟ اى پيامبر با اين همه دليل، بدان كه بيشتر آنها جز از گمان و پندارهاى بى‏اساس پيروى نمى‏كنند در حالى كه گمان، هرگز انسان را از حق بى‏نياز نمى‏سازد و به حق نمى‏رساند خداوند به آنچه انجام مى‏دهند آگاه است. (31 الى 36)

«قرآن كتابيست آسمانى»

شايسته و سزاوار نبوده و نيست كه اين قرآن، بدون وحى الهى به او نسبت داده شود بلكه كتابى است آسمانى كه تصديقى است براى آنچه پيش از آن است و همچنين تفصيلى از براى آنها و شكى در آن نيست كه از طرف پروردگار جهانيان است.

اى پيامبر، مشركان درباره تو به مردم مى‏گويند: او قرآن را به دروغ به خدا نسبت داده بگو: اگر راست مى‏گوئيد يك سوره همانند آن را بياوريد و هر كس غير از خدا را مى‏توانيد به يارى بطلبيد.

آنها قرآن را آگاهانه و با دليل و برهان و شناخت انكار نمى‏كنند بلكه چيزى را منكر مى‏شوند و تكذيب مى‏كنند كه از آن آگاهى و اطلاع ندارند و هنوز واقعيتش براى آنان روشن نگرديده است. اينچنين پيشينيان آنها نيز آيات خدا را تكذيب كردند پس بنگر عاقبت كار ظالمان چگونه بود؟ بعضى از آنها به آن ايمان مى‏آورند و بعضى ايمان نمى‏آورند و پروردگارت به مفسدان آگاهتر است.

اى پيامبر، اگر تو را تكذيب كردند بگو: عمل من براى من و عمل شما براى شما، شما بيزاريد از آنچه من انجام دهم، و من بيزارم از آنچه شما انجام مى‏دهيد. و گروهى از آنان به سوى تو گوش فرا مى‏دهند اما گويى هيچ نمى‏شنوند. آيا مى‏توانى سخن خود را به گوش كران برسانى هر چند نفهمند؟ (الى 42)