اى پيامبر، آيا نديدى كه خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده و اگر اراده كند شما را مىبرد و خلق تازهاى را مىآورد و اين كار براى خدا مشكل نيست. (19 الى 20)
«گفتگوى شيطان و پيروانش در قيامت»
در روز قيامت همه گمراهان و پيروان شيطان در برابر خدا حضور مىيابند، در اين هنگام ضعفاى نادان و گناهكار به مستكبران مىگويند: ما پيروان شما بوديم، آيا شما حاضريد در امروز سهمى از عذاب الهى را بپذيريد و از ما برداريد؟ آنها مىگويند: اگر ما بوسيله خدا هدايت يافته بوديم شما را نيز هدايت مىكرديم، امروز چه بيتابى كنيم و چه شكيبايى، تفاوتى براى ما ندارد، و راه نجاتى براى ما متصور نيست.در آن روز هنگامى كه كار به پايان رسد شيطان به پيروان خود مىگويد: خداوند به شما وعده حق داد و من به شما وعده باطل دادم و تخلف كردم، من بر شما تسلطى نداشتم جز اينكه دعوتتان كردم و شما پذيرفتيد، بنابر اين مرا سرزنش نكنيد، بلكه خود را نكوهش نمائيد، نه من فريادرس شما هستم و نه شما فريادرس من، من نسبت به شرك شما درباره خود كه از قبل داشتيد بيزارم، مسلّما ستمكاران عذاب دردناكى دارند.اما آنها كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام داده به باغهاى بهشت داخل مىشوند، باغهايى كه نهرها از زير درختانش جارى است. جاودانه به اذن پروردگارشان در آن مىمانند و تحيت آنها در آن سلام است. (21 الى 23)
«شجره طيبه و شجره خبيثه»
اى رسول ما، آيا نديدى كه چگونه خداوند كلمه طيّبه و پاكيزه را به درخت پاكيزهاى تشبيه كرده كه ريشه آن در زمين ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟ و ميوههاى خود را هر زمان به اذن پروردگارش مىدهد، و خداوند براى مردم مثلها مىزند شايد متذكر شوند و پند گيرند. (الى 25)
لطفا منتظر باشید ...
