(در مكه نازل شده و شامل نود و نه آيه است) بنام خداوند بخشنده مهربان اين آيات كتاب و قرآن مبين است.كافران هنگامى كه نتيجه اعمال خود را مشاهده كنند آرزو مىكنند اى كاش مسلمان بودند.اى پيامبر آنها را بحال خود واگذار تا بخورند و بهرهبردارى كنند و آرزوها آنان را در غفلت و بىخبرى نگهدارد، اما به زودى به گمراهى و اشتباه خود پى خواهند برد.ما اهل هيچ شهر و ديارى را هلاك نكرديم مگر بر اساس پايان مهلت و زمانى معين كه براى آنان مقرر گرديده بود، هيچ گروهى از اجل و زمانى كه براى آنان تعيين گرديده است پيشى نمىگيرد و عقب نيز نخواهد افتاد.اى پيامبر، در جواب آن گروه كه گفتند: اى كسى كه قرآن بر تو نازل شده مسلّما ديوانهاى و اگر راست مىگوئى چرا فرشتگان را در تأييد رسالت خويش براى ما نمىآورى بگو: ما فرشتگان را جز به حق نازل نمىكنيم و هرگاه نازل شوند ديگر به اينها مهلت داده نمىشود چون در صورت انكار آيات خدا بعد از اين تقاضا عذاب الهى حتمى است. (1 الى 8)
«قرآن را، خدا حافظ است»
ما قرآن را نازل كرديم و ما بطور قطع و يقين آن را از دستبرد تحريف پاسدارى خواهيم كرد. (آيه 9)اى رسول ما، پيش از تو نيز پيامبرانى در ميان امتهاى نخستين فرستاديم.هيچ پيامبرى به سراغ آنها نمىآمد مگر اينكه او را به باد استهزاء مىگرفتند.ما اينچنين آيات قرآن را به درون دلهاى مجرمان راه مىدهيم، اما باز هم آنها به آن ايمان نمىآورند و سنت و روش پيشينيان نيز چنين بود.و اگر حتى درى از آسمان به روى آنان بگشائيم و آنها مرتبا در آن بالا روند، باز مىگويند: ما را چشمبندى كرده و سر تا پا سحر شدهايم. (9 الى 15)
لطفا منتظر باشید ...
