«صفا و مروه» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

به آنهايى كه براى اعتلاى دين خدا در راه او كشته مى‏شوند مرده مگوئيد. بلكه آنها زنده هستند اما همه شما اين حالت آنها را درك نمى‏كنيد. (152 الى 154)

- بدانيد و آگاه باشيد كه ما قطعا همه شما را كه دم از ايمان بخدا و روز جزا مى‏زنيد با امورى همچون ترس، گرسنگى، زيان مالى و جانى، و كمبود ميوه‏ها آزمايش مى‏كنيم پس اى پيامبر بر اينان بشارت ده.

همان كسانى كه هنگام روبرو شدن با مصيبتى مى‏گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى‏گرديم.

اينها همان افرادى هستند كه الطاف و رحمت خدا شامل حالشان گرديده و بدرستيكه اينان همان هدايت يافتگانند. (155 الى 157)

«صفا و مروه»

اى مسلمانان، كوه صفا و مروه كه هاجر مادر اسماعيل براى نجات فرزندش از تشنگى، بين آن دو به سعى و تلاش پرداخت از شعائر و نشانه‏هاى خداست بنابر اين كسانيكه حج خانه خدا و يا عمره را انجام مى‏دهند وجود بتهايى كه توسط مشركين در گذشته بر اين دو كوه نصب شده بوده و اكنون نابود گرديده است مانع از سعى حجاج بين اين دو كوه نيست و بر آنها گناهى نوشته نخواهد شد و كسانى كه فرمان خدا را در انجام كارهاى نيك اطاعت كنند، خداوند در برابر اعمال آنها شكرگزار و از افعال آنها آگاه است. (آيه 158)

كسانى كه دلائل روشن و وسائل هدايتى را كه نازل كرده‏ايم بعد از آنكه در كتاب براى مردم بيان ساختيم كتمان مى‏كنند، خدا آنها را لعنت مى‏كند و همه لعن كنندگان نيز آنها را لعن و نفرين مى‏نمايند.

مگر آن كسانيكه توبه كردند و اعمال بد خود را اصلاح نمودند و آنچه را كتمان كرده بودند آشكار ساختند. من نيز بسوى آنها باز مى‏گردم و نعمتهايى را كه بخاطر اين گناهشان از آنان صلب كرده بودم به آنها باز خواهم داد و من با گذشت و توبه‏پذير و رحيمم. (159 الى 160)

اما اگر بر اين لجاجت و عناد خود اصرار ورزيدند و در حال كفر از دنيا رفتند لعنت خداوند و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود.

اينان تا ابد در لعن و دورى از رحمت پروردگار باقى مانده و در عذاب آنان تخفيفى داده نخواهد شد و مهلتى نيز نخواهند يافت. (161 الى 162)

«مواعظ» خداوند و معبود شما تنها خداى يگانه‏اى است كه غير از او معبود و شايسته پرستش نيست زيرا او بخشنده و مهربان است. (163)