«ابراهيم به تنهايى يك امت بود» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اما پروردگارت، نسبت به آنها كه از روى جهل اعمال بد انجام داده‏اند سپس توبه كردند و در مقام جبران بر آمدند بعد از آن آمرزنده و مهربان است. (الى 119)

«ابراهيم به تنهايى يك امت بود»

ابراهيم به تنهايى يك امت بود، مطيع فرمان خدا و خالى از هرگونه انحراف و هرگز از مشركان نبود.

او شكرگزار نعمتهاى پروردگار بود، خدا او را برگزيد، و به راه راست هدايتش كرد.

و ما در دنيا به او همت نيكو داديم و در آخرت از صالحان است.

سپس به تو وحى فرستاديم كه از آئين ابراهيم كه خالى از هرگونه انحراف بود و از مشركان نبود پيروى كن. (120 الى 123)

«تحريم كار در روز شنبه»

اى پيامبر، شنبه و تحريمهاى روز شنبه براى يهود به عنوان يك مجازات بود كه در آن هم اختلاف كردند و پروردگارت روز قيامت در ميان آنها در آنچه اختلاف كردند داورى مى‏كند. (آيه 124)

«مواعظ» اى رسول ما، با حكمت و اندرز نيكو بسوى پروردگارت دعوت نما، و با آنها به طريقى كه نيكوتر است استدلال و مناظره كن، پروردگار تو از هركس بهتر مى‏داند چه كسى از راه او گمراه شده و چه كسانى به راه او هدايت يافته‏اند اى اهل ايمان، هرگاه خواستيد كسى كه به شما ظلم كرده است را مجازات كنيد به مقدارى كه به شما تعدى شده كيفر دهيد و اگر شكيبايى پيشه كنيد اينكار براى شكيبايان بهتر است.

اى رسول ما، صبر كن و صبر تو فقط براى خدا و به توفيق خدا باشد و بخاطر كارهاى آنان اندوهگين مباش و دلسرد مشو و از توطئه آنها در تنگنا قرار مگير.

خداوند با كسانى است كه تقوى پيشه كنند و نيكوكارند. (125 الى 128)