«كتاب اعمال در قيامت» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

گلی از بوستان خدا - نسخه متنی

سیدمهدی حجتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مال و فرزندان، زينت حيات دنيا هستند و باقيات صالحات ثوابش نزد پروردگارت بهتر و اميد بخش‏تر است. (46)

«كتاب اعمال در قيامت»

اى رسول ما، بخاطر بياور روزى را كه كوهها را به حركت درآوريم، و زمين را آشكار مسطح مى‏بينى و همه آنها را محشور مى‏كنيم و احدى را فرو گذار نخواهيم كرد.

آنها همه در يك صف به پروردگارت عرضه مى‏شوند و به آنها گفته مى‏شود شما همگى نزد ما آمديد آنگونه كه در آغاز شما را آفريديم اما شما گمان كرديد ما موعدى برايتان قرار نخواهيم داد.

و كتابى كه نامه اعمال همه انسانهاست در آنجا گذارده مى‏شود، اما گنهكاران را مى‏بينى كه از آنچه در آن است ترسان و متوحشند و مى‏گويند:

اى واى بر ما اين چه كتابى است كه هيچ عمل كوچك و بزرگى نيست مگر اينكه آن را شماره كرده است. و همه اعمال خود را حاضر مى‏بينند و پروردگارتان به احدى ظلم نمى‏كند. (47 الى 49)

«شياطين را اولياى خود قرار ندهيد»

به ياد آريد زمانى را كه به فرشتگان گفتيم براى آدم سجده كنيد، آنها همگى سجده كردند جز ابليس، او از جن بود. سپس از فرمان پروردگارش خارج شد آيا با اينحال او و فرزندانش را به جاى من اولياى خود انتخاب مى‏كنيد در حالى كه دشمن شما هستند؟ اينها چه جانشينهاى بدى براى ظالمان مى‏باشند.

من در هنگام آفرينش آسمانها و زمين و حتى آفرينش نوع خودشان آنها را حاضر نساختم كه گواه و شاهد باشند و يا در آفرينش سهمى داشته باشند و اگر من در آفرينش موجودات نيازمند به كمك بودم هرگز گمراه كنندگان را دستيار و مددكار خود قرار نمى‏دادم.

بخاطر بياوريد روزى را كه خدا مى‏گويد: شريكانى را كه براى من مى‏پنداشتيد صدا بزنيد تا به كمك شما بشتابند ولى هر چه آنها را مى‏خوانند جوابشان نمى‏دهند و ما در ميان اين دو گروه، كانون و مركز هلاكتى قرار داده‏ايم‏ و اين گنهكاران آتش دوزخ را مى‏بينند و يقين مى‏كنند كه بر آتش افكنده مى‏شوند و هم آتش آنها را در بر مى‏گيرد و هيچگونه راه گريزى از آن نخواهند يافت. (الى 53)

/ 618