(در مكه نازل شده و شامل نود و هشت آيه است) به نام خداوند بخشنده مهربان اين يادى است از رحمت پروردگار تو نسبت به بندهاش زكريا در آن هنگام كه پروردگارش را در خلوتگاه و هنگام عبادت خواند و گفت: پروردگارا استخوانم سست شده و موهاى سرم سفيد شده و من هرگز در دعاى تو از اجابت محروم نمىشدم.و من از بستگانم بعد از خودم بيمناكم و همسرم نيز نازاست، پس از سوى خودت جانشينى به من ببخش تا وارث من و آل يعقوب باشد و او را مورد رضايت قرار ده.خداوند فرمود: اى زكريا، ما تو را به فرزندى بشارت مىدهيم كه نامش يحيى است، پسرى كه هم نامش پيش از اين نبوده است.زكريا گفت: پروردگارا چگونه فرزندى براى من خواهد بود در حالى كه همسرم نازاست و من نيز پيرى افتاده و ناتوان شدهام.خداوند فرمود: اينگونه پروردگارت اراده كرده و اين بر من آسان است، من قبلا تو را آفريدم در حاليكه چيزى نبودى.عرض كرد پروردگارا نشانهاى براى من قرار ده. گفت:نشانه تو اين است كه سه شبانه روز تكلم با مردم نخواهى داشت در حالى كه زبان تو سالم است.او از محراب عبادت به سوى مردم بيرون آمد و با اشاره به مردم گفت: صبح و شام به شكرانه اين نعمت و وعده خدا او را تسبيح گوئيد. (2 الى 11)
لطفا منتظر باشید ...
