گلی از بوستان خدا نسخه متنی

ساحران گفتند: اى موسى آيا تو اول عصاى خود را مى‏افكنى يا ما اول بيفكنيم؟ گفت: شما اول بيفكنيد، در اين هنگام طنابها و عصاهايشان بخاطر سحر آنها چنان به نظر مى‏رسيد كه حركت مى‏كنند.

در اين هنگام موسى ترس خفيفى را در دل احساس كرد.

گفتيم: نترس تو مسلما پيروز و برترى‏ و چيزى را كه در دست دارى بيفكن، تمام آنچه را ساخته‏اند مى‏بلعد، چرا كه آن تنها مكر و حيله ساحر است و ساحر هر كجا برود رستگار نخواهد شد.

موسى عصاى خود را افكند و آنچه را كه آنها ساخته بودند بلعيد. ساحران همگى به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم.

فرعون گفت: آيا پيش از آنكه به شما اذن دهم به او ايمان آورديد؟ مسلما او بزرگ شماست كه به شما سحر آموخته، به يقين دستها و پاهاى شما را بطور مختلف قطع مى‏كنم و برفراز شاخه‏هاى نخل به دار مى‏آويزم و خواهيد دانست كداميك از ما مجازاتش دردناكتر و پايدارتر است.

گفتند: به خدائى كه ما را آفريده ما تو را هرگز بر دلائل روشنى كه به ما رسيده مقدم نخواهيم داشت، هر حكمى مى‏خواهى بكن كه تنها مى‏توانى در اين زندگى دنيا داورى كنى.

ما به پروردگارمان ايمان آورديم تا گناهان ما و آنچه را از سحر بر ما تحميل كردى ببخشد و خدا بهتر و باقى‏تر است.

هر كسى در محضر پروردگارش مجرم حاضر شود آتش دوزخ براى اوست، كه نه در آن ميميرد و نه زنده مى‏شود و هر كس مؤمن باشد و عمل صالح انجام داده باشد در محضر او حاضر شود در حالى كه درجات عالى براى اوست.

باغهاى جاويدان بهشت كه نهرها از زير درختانش جارى است و هميشه در آن خواهند بود و اين است پاداش كسى كه خود را پاك كند. (الى 76)