(در مكه نازل شده و شامل صد و هيجده آيه است) بنام خداوند بخشنده مهربان مؤمنان رستگار شدند، آنها كه در نمازشان خاشعند و از لغو و بيهودگى رويگردانند و زكات را مىپردازند و دامان خود را از آلودگى و بى عفتى حفظ مىكنند و تنها با همسران و كنيزانشان آميزش جنسى دارند كه در بهره بردن از آنها ملامت نمىشوند.هر كس غير از اينها را طلب كند تجاوزگر است.آنها كسانى هستند كه امانتها و عهد خود را مراعات مىكنند و از نمازها مواظبت مىنمايند آرى آنان وارثانى هستند كه بهشت برين را به ارث مىبرند و جاودانه در آن خواهند ماند. (1 الى 11)
«تكامل جنين در رحم»
ما انسان را از عصارهاى از گل آفريديم، سپس آن را نطفهاى در قرارگاهى مطمئن كه همان رحم مادر مىباشد قرار داديم سپس نطفه را به صورت خون بسته و آن را نيز به صورت چيزى شبيه به گوشت جويده و آن را به صورت استخوانهايى درآورديم و از آن پس آن را آفرينش تازهاى ايجاد كرديم، بزرگ است خدايى كه بهترين آفرينندگان است.سپس شما بعد از آن خواهيد مرد و سپس در روز قيامت زنده خواهيد شد. (12 الى 16)
«قدرت كامله پروردگار»
اى مردم، ما بر بالاى سر شما هفت طبقه قرار داديم و ما از آفرينش و خلق خود غافل نبوده و نيستيم. (الى 17)