«قوم نوح و منطق آنان» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

از آسمان آبى به اندازه معين نازل كرديم و آن را 0 در زمين ساكن نموديم و ما بر از بين بردن آن كاملا قادريم.

سپس به وسيله آن، باغهايى از درخت نخل و انگور براى شما ايجاد كرديم، باغهايى كه در آن ميوه‏هاى بسيار است و از آن تناول مى‏كنيد و نيز درختى كه از طور سينا مى‏رويد و از آن، روغن و نان خورش براى خورندگان فراهم مى‏گردد.

براى شما در چهارپايان عبرتى است از آنچه در درون آنهاست. از شير آنها شما مى‏خوريد و بر آنها سوار مى‏شويد و همچنين بوسيله كشتيها در درياها سير مى‏كنيد. (17 الى 22)

«قوم نوح و منطق آنان»

ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، به آنها گفت: اى قوم من، خداوند يكتا را بپرستيد كه غير از او معبودى براى شما نيست، آيا از پرستش بتها دست بر نمى‏داريد؟ جمعيت اشرافى و مغرور از قوم نوح كه كافر شده بودند گفتند: اين مرد بشرى است همچون شما كه مى‏خواهد بر شما برترى جويد و اگر خدا مى‏خواست پيامبرى بفرستد فرشتگانى نازل مى‏كرد، ما هرگز چنين چيزى را در بين نياكان خود نشنيده‏ايم.

او فقط مردى مبتلا به نوعى از جنون است، بايد مدتى درباره او صبر كنيد تا يا مرگش فرا رسد و يا بهبود يابد. (23 الى 25)

نوح گفت: پروردگارا مرا در برابر تكذيب‏هاى آنان يارى كن.

ما به نوح وحى كرديم كه كشتى را در حضور ما و مطابق فرمان ما بساز و هنگامى كه فرمان ما براى غرق آنان فرا رسد و آب از تنور بجوشد كه نشانه آمدن طوفان است از هر يك از انواع حيوانات يك جفت در كشتى سوار كن و همچنين خانواده‏ات را، مگر آنها كه قبلا وعده هلاكشان داده شده است مانند همسر و فرزندت و ديگر درباره ستمگران با من سخن مگوى كه آنها همگى هلاك خواهند شد. (الى 27)

و هنگامى كه تو و همه كسانى كه با تو هستند بر كشتى سوار شديد، بگو: ستايش خدايى را كه ما را از قوم ستمگر نجات بخشيد.

و بگو: پروردگارا ما را در منزلگاهى پر بركت فرود آر و تو بهترين فرود آورندگانى‏ آرى در اين ماجرا براى صاحبان عقل و انديشه آيات و نشانه‏هايى است و ما مسلما همگان را آزمايش مى‏كنيم. (الى 30)