ما بعد از قوم نوح، جمعيت ديگرى را به وجود آورديم و در ميان آنها رسولانى از خودشان فرستاديم كه پروردگار يكتا را بپرستيد، جز او معبودى براى شما نيست آيا از بتپرستى دست بر نمىداريد؟ ولى اشراف خودخواه قوم او كه كافر شده بودند و حضور در پيشگاه خداوند در روز رستاخيز را تكذيب كرده بودند و ناز و نعمت در زندگى دنيا به آنها داده بوديم گفتند: اين هم بشرى است مثل شما، از آنچه شما مىخوريد مىخورد و از آنچه مىنوشيد مىنوشد.و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت كنيد مسلّما زيانكاريد.آيا آنچنانكه او وعده مىدهد هنگامى كه مرديد و خاك و استخوان شديد بار ديگر از قبرها خارج مىشويد؟ هيهات، هيهات از اين وعدههائى كه به شما داده مىشود.غير از اين زندگى دنيا چيزى در كار نيست، پيوسته گروهى از ما مىميرند و نسل ديگرى جاى آنها را مىگيرد و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد.او فقط مرد دروغگوئى است كه بر خدا افترا بسته و ما هرگز به او ايمان نخواهيم آورد.آن رسول عرض كرد پروردگارا مرا در برابر تكذيبهاى آنها يارى فرما.خداوند فرمود: بزودى آنها از كار خود پشيمان خواهند شد اما ديگر سودى برايشان نخواهد داشت.سرانجام صيحه آسمانى آنها را به حق فرو گرفت و ما آنها را همچون خاشاك بر سيلاب قرار داديم، قوم ستمگر از رحمت خدا دور باد. (31 الى 41)
«هلاكت اقوام سركش»
بعد از قوم ثمود اقوام ديگرى را به وجود آورديم.هيچ قومى را اجل، مقدم و مؤخر نخواهد شد، سپس رسولان خود را يكى بعد از ديگرى فرستاديم، هر زمانى رسولى براى هدايت قومى مىآمد او را تكذيب