بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
مىكردند ولى ما اين امتهاى سركش را يكى پس از ديگرى هلاك نموديم و آنها را احاديثى قرار داديم و چنان محو شدند كه تنها نام و گفتگوئى از آنها باقى ماند. دور باد از رحمت خدا قومى كه ايمان نمىآورند.
(42 الى 44)
«موسى و هارون در برابر فرعون»
ما موسى و برادرش هارون را با آيات خود و دليل روشن به سوى فرعون و اطرافيان اشرافى او فرستاديم، اما آنها استكبار كردند و اصولا مردمى برترى طلب بودند.آنها گفتند: آيا ما به دو انسان همانند خودمان ايمان بياوريم در حاليكه قوم آن دو يعنى بنى اسرائيل ما را پرستش مىكنند و بردگان ما هستند.آرى آنها اين دو را تكذيب كردند و سرانجام همگى هلاك شدند.ما به موسى كتاب آسمانى داديم شايد بنى اسرائيل به راه راست هدايت شوند. (45 الى 49)
«عيسى و مريم»
ما فرزند مريم، عيسى و مادرش را آيتى از سوى خود قرار داديم و آن دو را در سرزمين بلندى كه آرامش و امنيت و آب جارى داشت جاى داديم. (آيه 50)
«شما امت واحدى هستيد»
ما به همه رسولان خود گفتيم: اى پيامبران، از غذاهاى پاكيزه بخوريد و عمل صالح انجام دهيد كه من به آنچه انجام مىدهيد آگاهم.به همه انسانها گفتيم شما امت واحدى هستيد و من پروردگار شما هستم پس از مخالفت با من بپرهيزيد، اما آنها كارهاى خود را به پراكندگى كشاندند و هر گروهى به راهى رفتند و هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند.اى پيامبر اين مردم نيز همانند آنهايند آنان را در جهل و غفلتشان بگذار تا زمانى كه مرگشان فرارسد يا گرفتار عذاب الهى شوند. (51 الى 54)
«سبقت گيرندگان در خيرات»
كافران و مشركان گمان مىكنند اموال و فرزندانى كه به آنان دادهايم براى اين است كه درهاى خيرات را به روى آنها بگشائيم، چنين نيست بلكه آنها نمىفهمند.اما آنان كه از خوف پروردگارشان بيمناكند و به آيات پروردگارشان ايمان مىآورند و به پروردگارشان شرك نمىورزند.