گلی از بوستان خدا نسخه متنی

حج در ماههاى معينى است، و كسانى كه با محرم شدن و شروع به مناسك حج، حج را بر خود فرض كرده‏اند بايد بدانند كه در ايام حج آميزش جنسى و گناه و جدال نيست و از گفتگوهاى بى‏فايده و جر و بحث و كشمكشهاى بى‏ارزش مى‏بايست خوددارى شود و آنچه از كارهاى خير انجام مى‏دهيد خدا مى‏داند، و زاد و توشه تهيه كنيد كه بهترين زاد و توشه پرهيزگارى است. پس اى صاحبان خرد از من بترسيد.

در ايام حج بر شما گناهى نيست كه بوسيله تجارت و معامله از فضل پروردگار خود بهره‏مند شويد و هنگامى كه از عرفات كوچ كرديد، خدا را در نزد مسجد الحرام ياد كنيد، پس او را ياد كنيد همانطور كه شما را هدايت نمود اگر چه پيش از آن از گمراهان بوديد.

پس از همانجا كه مردم كوچ مى‏كنند به سوى سرزمين منى كوچ كنيد و از خداوند طلب آمرزش نمائيد كه خدا آمرزنده و مهربان است.

در هنگامى كه مناسك حج را انجام داديد، همان گونه كه از پدران و نياكان خود ياد مى‏كنيد و به آنها تفاخر مى‏نمائيد، خدا را ياد كنيد بلكه از آن هم بيشتر.

بعضى از مردم هستند كه خدا را مى‏خوانند و مى‏گويند: خداوندا در دنيا به ما نيكى عطا كن. اينها در آخرت بهره‏اى ندارند. اما گروهى ديگر هستند كه مى‏گويند: خدايا به ما هم در دنيا نيكى عطا كن و هم در آخرت و ما را از عذاب آتش نگهدار.

اينها از كسب و دعاى خود نصيب و بهره‏اى دارند و خداوند سريع الحساب است.

ياد كردن و خواندن خداوند مى‏بايست در روزهاى معينى مانند يازده و دوازده و سيزدهم ذى الحجه باشد اما اگر كسى تعجيل كرده و ذكر خدا را در دو روز و يا تأخير نموده و در همان سه روز انجام دهد گناهى بر او نيست. براى كسى كه تقوى پيشه كند. پس از خدا بترسيد و بدانيد كه به سوى او محشور خواهيد شد. (196 الى 203)