«از مخارج ازدواج نهراسيد» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

گلی از بوستان خدا - نسخه متنی

سیدمهدی حجتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

«از مخارج ازدواج نهراسيد»

مردان و زنان بى‏همسر و همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را همسر دهيد، اگر فقير و تنگدست باشند خداوند آنان را از فضل خود بى‏نياز مى‏سازد چون خداوند واسع و آگاه است. آنها كه وسيله ازدواج ندارند بايد عفت پيشه كنند تا خداوند آنان را به فضلش بى‏نياز سازد و آن بردگانى از شما كه تقاضاى مكاتبه و بستن قرار داد مخصوص براى آزادى را دارند اگر رشد و صلاح در آنها احساس مى‏كنيد، و بعد از آزادى توانائى زندگى مستقل را دارند قرار داد ببنديد و مقدارى از اموالى را كه خدا به شما داده است به او بدهيد و كنيزان خود را كه مى‏خواهند پاك بمانند براى تحصيل متاع دنيا مجبور به خود فروشى نكنيد و هر كس آنان را بر اين كار مجبور نمايد و سپس پشيمان شود خداوند بعد از اين اكراه غفور و رحيم است‏ ما براى شما آياتى فرستاديم كه حقايق بسيارى را تبين مى‏كند و اخبارى از كسانيكه پيش از شما بودند را بازگو مى‏نمايد و موعظه و اندرزى است براى پرهيزكاران.

(32 الى 34)

«نور آسمانها و زمين»

خداوند نور آسمانها و زمين است، مثل نور او همانند چراغدانى است كه در آن، چراغى پر فروغ باشد، و آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته مى‏شود كه از درخت پر بركت زيتونى گرفته شده كه نه در جانب مشرق روئيده و نه در جانب مغرب تا در نتيجه سايه آن در جانب مخالف بيفتد و ميوه‏اش بخوبى نرسد و روغنش صاف و زلال نشود بلكه در وسط قرار دارد و ميوه‏اش رسيده و روغنش زلال است آنچنانكه نزديك است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود. نورى است بر فراز نور و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مى‏كند و خداوند به هر چيزى آگاه است.

اين چراغ پر فروغ در خانه‏هايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده ديوارهاى آنرا بالا برند تا از دستبرد شياطين و هوسبازان در امان باشد همان خانه‏هايى كه نام خدا در آن برده مى‏شود و صبح و شام در آن تسبيح مى‏گويند. (الى 36)

/ 618