«آن روز كه آسمان با ابرها شكافته شود» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

گلی از بوستان خدا - نسخه متنی

سیدمهدی حجتی‏

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

«تقاضاى محال» آنها كه اميدى به حضور در پيشگاه ما در روز رستاخيز را ندارند و آن روز را انكار مى‏كنند مى‏گويند:

چرا فرشتگان بر ما نازل نمى‏شوند و يا پروردگارمان را با چشم خود نمى‏بينيم؟ آنها درباره خود تكبّر ورزيدند و طغيان بزرگى كردند.

آنها به اين آرزوى خود خواهند رسيد اما در آن روز كه فرشتگان را مى‏بينند روز بشارت براى مجرمان نخواهد بود بلكه روز مجازات آنان است و آنها خواهند گفت: ما را امان دهيد و ما را معاف داريد.

ما به سراغ اعمالى كه آنها انجام داده‏اند مى‏رويم و آنها را همچون ذرات غبار پراكنده در هوا مى‏كنيم و محو خواهيم كرد چون اين اعمال آنها آلوده به شرك است.

اما بهشتيان در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر و استراحت‏گاهشان نيكوتر است. (21 الى 24)

«آن روز كه آسمان با ابرها شكافته شود»

اى رسول ما، به خاطر بياور روزى را كه آسمان با ابرها و همه سيارات و خورشيد و ماه از هم شكافته شود و فرشتگان نازل مى‏گردند.

در آن روز، حكومت از آن خداوند رحمان است و آن روز، روز سختى براى كافران خواهد بود. (25 الى 26)

«دوستان گمراه كننده»

اى پيامبر، به خاطر بياور روزى را كه ظالم از شدت حسرت لب به دندان مى‏گزد و مى‏گويد: اى كاش با رسول خدا راهى را برگزيده بودم‏ واى بر من، كاش فلان شخص گمراه كننده را بعنوان دوست خود انتخاب نكرده بودم.

او مرا از ياد حق گمراه ساخت بعد از آنكه آگاهى به سراغ من آمده بود و شيطان هميشه مخذول كننده انسان بوده و او را به خذلان و گمراهى مى‏كشاند. (27 الى 29)

«آنها كه قرآن را ترك كردند»

پيامبر عرض كرد پروردگارا اين قوم من از قرآن دورى جستند.

خداوند فرمود: اى پيامبر، ما از بين مجرمين و كسانيكه در برابر دعوت پيامبران لجاجت به خرج داده و تسليم نشدند و نسبت به آنها دشمنى مى‏نمودند اين دشمنان را در برابر هر پيامبرى آشكار ساخته و به او شناسانديم و براى تو نيز همين بس كه خدا هادى و ياور تو است كافران‏

/ 618