«از مسرفان اطاعت نكنيد» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

و ما مجازات نخواهيم شد.

آنها هود را تكذيب كردند ما هم آنان را نابود كرديم و در اين ماجرا آيت و نشانه‏اى است براى آگاهان ولى اكثر آنان مؤمن نبودند و پروردگار تو عزيز و رحيم است. (123 الى 140)

«از مسرفان اطاعت نكنيد»

قوم ثمود رسولان خدا را تكذيب كردند، در آن هنگام كه صالح به آنها گفت: آيا تقوى پيشه نمى‏كنيد من براى شما فرستاده امينى هستم‏ تقواى الهى پيشه كنيد و مرا اطاعت نمائيد.

من اجر و پاداشى در برابر اين دعوت از شما نمى‏طلبم، اجر من تنها بر پروردگار عالميان است.

آيا شما تصور مى‏كنيد براى هميشه در نهايت امنيت در نعمتهايى كه اينجاست‏ و در اين باغها و چشمه‏ها و زراعتها و نخل‏هايى كه ميوه‏هايش شيرين و رسيده است باقى مى‏مانيد؟ شما از كوهها خانه‏هائى مى‏تراشيد و در آن به عيش و نوش مى‏پردازيد، از خدا بترسيد و مرا اطاعت كنيد و از مسرفان اطاعت ننمائيد همانهائى كه در زمين فساد مى‏كنند و اصلاح نمى‏نمايند.

گفتند: اى صالح تو عقل خود را از دست داده‏اى، تو تنها بشرى مانند ما هستى اگر راست مى‏گوئى آيت و نشانه‏اى براى ما بياور.

گفت: آيت، شترى است كه براى او سهمى از آب قريه است و براى شما نيز سهم روز معينى.

كمترين عذابى به آن نرسانيد كه عذاب روز عظيم شما را در بر خواهد گرفت‏ سرانجام بر آن شتر حمله كرده و او را از پاى درآوردند و سپس از كرده خود پشيمان شدند.

عذاب الهى آنان را فرو گرفت. در اين امر آيت و نشانه‏اى است اما اكثر آنها مؤمن نبودند و پروردگار تو عزيز و رحيم است. (141 الى 159)