«ازدواج با مشركين» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

و از تو درباره رفتار با يتيمان كه تحت سرپرستى آنها قرار گرفته و از اموال خودشان هزينه زندگيشان تأمين مى‏گردد و بعلت آياتى كه نزديك شدن به مال آنها را منع كرده مگر آنكه براى آنان نفعى داشته باشد از دخالت در زندگى آنها كناره گرفته و آنها مجبور به زندگى انفرادى شده‏اند سؤال مى‏كنند. بگو اصلاح كار آنان بهتر است و اگر زندگى خود را با زندگى آنان بياميزيد مانعى ندارد. آنها برادر دينى شما هستند.

خداوند مفسدان را از مصلحان مى‏شناسد و اگر بخواهد قادر است شما را به زحمت اندازد ولى خداوند چنين نمى‏كند زيرا او توانا و حكيم است. پس با آنها زندگى كنيد و رعايت عدالت دو جانبه را بنمائيد. (219 الى 220)

«ازدواج با مشركين»

با زنان مشرك و بت‏پرست، ازدواج نكنيد مگر اينكه ايمان بياورند و بدانيد كه كنيزى با ايمان از زنى آزاد اما بت پرست بهتر است اگر چه زيبايى و يا ثروت يا موقعيت او، شما را به شگفتى درآورد، و زنان خود را به ازدواج مردان بت‏پرستى كه ايمان نياورده‏اند در نياوريد و بدانيد كه يك غلام با ايمان از يك مرد بت‏پرست بهتر است، اگر چه مال و زيبايى و موقعيت او شما را به شگفتى درآورد. آنها دعوت بسوى آتش مى‏كنند و خدا دعوت به بهشت و آمرزش بفرمان خود مى‏نمايد و آيات خويش را براى مردم، روشن مى‏سازد. شايد متذكر شوند. (آيه 221)

«آميزش با زنان»

اى پيامبر، از تو درباره خون حيض سؤال مى‏كنند. بگو: چيز زيان‏بار و آلوده‏اى است.

لذا در حالت قاعدگى، از زنان كناره‏گيرى نمائيد و با آنها نزديكى نكنيد. و با آنها تماس جنسى برقرار نكنيد تا زمانى كه دوران قاعدگى تمام شده و پاك شوند و آنگاه از طريقى كه خدا به شما فرمان داده نه از راههاى انحرافى با آنها آميزش كنيد. اما اگر كسى از اين فرمان سرباز زد و مرتكب گناه شد و بعد توبه كرد بداند كه خداوند توبه‏كنندگان را دوست دارد. خداوند پاكانى را كه تسليم اين فرمان شده و خود را نيالوده‏اند مورد الطاف بى‏كران خود قرار خواهد داد. (آيه 222)

زنان شما به منزله كشتزار شمايند و شما هر زمان كه بخواهيد مى‏توانيد در آن بذر افشانى كنيد. اما مواظب باشيد تا از اين آميزش با زنان فرزندان صالحى را پرورش داده و بعنوان اثرى نيك براى خود از پيش بفرستيد و از خدا بپرهيزيد و بدانيد او را ملاقات خواهيد كرد و به مؤمنان بشارت رحمت ده.

بخاطر فرار از حقوقى كه بر گردن شماست خدا را در معرض سوگندهاى خود قرار ندهيد، كه شما در برابر اينگونه سوگندهاى احساساتى مؤاخذه نخواهيد شد. بلكه در مورد آنچه در دل داريد مؤاخذه خواهيد شد. مصلح بين مردم شويد. و بترسيد كه خدا راست و دروغ مردم را ميشنود. خداوند شنوا و داناست. (223 الى 224)