اى رسول ما تو نمىتوانى كسى را كه دوست دارى هدايت كنى، ولى خداوند هر كس را بخواهد هدايت مىكند و او از هدايت يافتگان آگاهتر است.آنها گفتند:اگر ما هدايت را همراه تو پذيرا شويم ما را از سرزمينمان مىربايند. آيا ما حرم امنى در اختيار آنها قرار نداديم كه ثمرات هر چيزى از هر شهر و ديارى به سوى آنان آورده مىشود ولى اكثر آنها نمىدانند. (56 الى 57)
«فريفته دلبستگيهاى دنيا نشويد»
بسيارى از اهل شهرها و آباديهائى كه بر اثر فزونى نعمت مست و مغرور شده بودند هلاك كرديم. اين خانههاى آنهاست كه ويران شده و بعد از آنها جز اندكى كسى در آنها سكونت نكرد و ما وارث آنان بوديم.پروردگار تو هرگز شهرها و آباديها را هلاك نمىكند مگر اينكه در مركز و كانون آنها پيامبرى مبعوث كند كه آيات خدا را بر آنان بخواند و آنها سرباز بزنند ما هرگز آباديهائى را خراب نكرديم مگر آنكه اهلش ظالم بودند. (الى 59)اى مردم آنچه به شما داده شده متاع زندگى دنيا و زينت آن است و آنچه نزد خداست بهتر و پايدارتر است، آيا انديشه نمىكنيد؟ (58 الى 60)
«هواى پرستان در قيامت»
آيا كسى كه به او وعده نيك دادهايم و به آن خواهد رسيد مانند كسى است كه متاع ناچيز زندگى به او داده شده و سپس روز قيامت براى حساب و جزا احضار مىشود؟ و اى مردم روزى را بياد بياوريد كه خداوند مشركان را ندا مىدهد و مىگويد: كجا هستند آن شريكانى كه براى من مىپنداشتيد؟ گروهى از آنهايى كه مورد پرستش واقع شده بودند و فرمان عذاب درباره آنها مسلّم شده مىگويند: پروردگارا ما اين پرستندگان را گمراه نموديم آرى ما آنها را گمراه ساختيم تا ما را بپرستند همانگونه كه خود نيز گمراه شديم، اما امروز ما از آنها بيزارى مىجوئيم.
لطفا منتظر باشید ...
