بیشترتوضیحاتافزودن یادداشت جدید
هنگامى كه سوار بر كشتى شوند خدا را با اخلاص مىخوانند و غير او را فراموش مىكنند، اما هنگامى كه خدا آنها را به خشكى رسانيد و نجات داد باز مشرك مىشوند.بگذار آياتى را كه به آنها دادهايم انكار كنند و از لذت زودگذر زندگى بهره گيرند اما بزودى خواهند فهميد.
(61 الى 66)
«مكه را سرزمين امن قرار داديم»
آيا مشركان نديدند كه ما حرم امنى براى آنها قرار دادهايم در حاليكه مردم را در اطراف آنها و در بيرون اين حرم مىربايند، آيا باز هم ترس و وحشت از دشمنان دارند و به باطل ايمان مىآورند و نعمت خدا را كفران مىكنند؟ چه كسى ستمكارتر از آن كسى است كه بر خدا دروغ مىبندد يا حق را پس از آنكه به سراغش آمد تكذيب مىكند؟ آيا جايگاه كافران در دوزخ نيست؟ و آنها كه در راه ما با خلوص نيّت جهاد كنند قطعا هدايتشان خواهيم كرد و خدا با نيكوكاران است. (67 الى 69)
«سوره روم»
(در مكه نازل شده و شامل شصت آيه است) بنام خداوند بخشنده مهربان روميان مغلوب شدند و اين شكست در سرزمين نزديكى رخ داد، اما آنها بعد از مغلوب شدن در طى چند سال به زودى غلبه خواهند كرد.همه كارها از آن خداست، چه قبل و چه بعد از اين شكست و پيروزى، و در آن روز مؤمنان به سبب يارى پروردگار خوشحال خواهند شد.خداوند هر كسى را بخواهد نصرت و يارى مىدهد و او عزيز و حكم است. (الى 5)