«عاقبت بدكاران» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اين چيزى است كه خدا وعده كرده و وعده الهى هرگز تخلف نمى‏پذيرد، ولى اكثر مردم نمى‏دانند.

آنها تنها ظاهرى از زندگى دنيا را مى‏دانند و از آخرت و پايان كار بى‏خبرند. (2 الى 7)

«عاقبت بدكاران»

آيا اين مردم در دل خود نينديشيدند كه خداوند آسمانها و زمين و آنچه را ميان آن دوست جز به حق و براى زمان معينى نيافريده ولى بسيارى از مردم، رستاخيز و حضور در پيشگاه پروردگار را منكر مى‏شوند.

آيا اينان در زمين سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه قبل از آنها بودند چگونه شد؟ آنها نيروئى بيش از اينان داشتند و زمين را براى زراعت و آبادى دگرگون ساختند و پيش از آنچه اينان آباد كردند عمران نمودند و پيامبرانشان با دلائل روشن به سراغشان آمدند اما آنها انكار كردند و كيفر خود را ديدند اما خداوند هرگز به آنها ستم نكرد بلكه آنها به خودشان ستم كردند.

سپس سرانجام كسانى كه اعمال بد مرتكب شدند به جائى رسيد كه آيات خدا را تكذيب كردند و آن را به سخريه گرفتند. (8 الى 10)

«سرنوشت مجرمان در قيامت»

خداوند آفرينش را آغاز مى‏كند سپس آن را تجديد مى‏نمايد و سپس به سوى او باز مى‏گرديد.

آن روز كه قيامت بر پا مى‏شود مجرمان در نوميدى و غم و اندوه فرو مى‏روند.

براى آنها شفيعانى از معبودانشان نخواهد بود و نسبت به معبودهائى كه آنها را شريك خدا قرار داده بودند كافر مى‏شوند و آنها را انكار مى‏كنند.

آن روز كه قيامت بر پا مى‏گردد مردم از هم جدا مى‏شوند اما آنها كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در باغى از بهشت شاد و مسرور خواهند بود. (الى 15)