«در همه حال تسبيح براى خداست» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

و اما آنها كه به آيات و حضور در پيشگاه ما، در قيامت كافر شدند در عذاب الهى احضار مى‏شوند. (11 الى 16)

«در همه حال تسبيح براى خداست»

خداوند را به پاكى ستايش كنيد در هنگامى كه شام مى‏كنيد و صبح مى‏نمائيد.

و حمد و ستايش در آسمانها و زمين مخصوص اوست و تسبيح و تنزيه به هنگام عصر و هنگامى كه ظهر مى‏كنيد براى اوست.

او زنده را از مرده و مرده را از زنده خارج مى‏كند و زمين را بعد از مرگ، حيات مى‏بخشد و به همين‏گونه روز قيامت برانگيخته مى‏شويد. (17 الى 19)

«آيات خدا در آفاق و انفس»

از نشانه‏هاى او اين است كه شما را از خاك آفريد، سپس انسانهائى شديد و در روى زمين انتشار يافتيد.

و از نشانه‏هاى او اينكه همسرانى از جنس خود شما برايتان آفريد تا در كنار آنها آرامش يابيد و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد.

در اين امر نشانه‏هائى است براى گروهى كه تفكر مى‏كنند.

و از آيات او آفرينش آسمانها و زمين و تفاوت زبانها و رنگهاى شماست و در اين امر نيز نشانه‏هايى است براى عالميان.

و از نشانه‏هاى او خواب شما در شب و روز است، و تلاش و كوششتان براى بهره‏گيرى از فضل پروردگار و تأمين معاش، در اين امور نشانه‏هايى است براى آنها كه گوش شنوا دارند.

از آيات او اين است كه برق و رعد را به شما نشان مى‏دهد كه هم مايه ترس از صاعقه و هم مايه اميد به نزول باران است و از آسمان آبى فرو مى‏فرستد كه زمين را بعد از مردن به وسيله آن زنده مى‏كند، در اين نشانه‏هايى است براى جمعيتى كه عقل خود را به كار گيرند. (الى 24)