«آن روز كه عذر خواهى سودى ندارد» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

اگر ما بادى داغ و سوزان بفرستيم و بر اثر آن زراعت و باغ خود را زرد و پژمرده ببينند راه كفران پيش مى‏گيرند.

اى پيامبر تو نمى‏توانى صداى خود را به گوش مردگان برسانى و نه سخنت را به گوش كران، در آن هنگام كه روى مى‏گردانند.

و نيز نمى‏توانى نابينايان را از گمراهيشان هدايت كنى، تو تنها سخنت را به گوش كسانى مى‏رسانى كه به آيات ما ايمان مى‏آورند و در برابر حق تسليمند.

خداى شما همان كسى است كه شما را آفريده در حالى كه ضعيف بوديد سپس بعد از اين ضعف و ناتوانى، قوت و نيرو بخشيد و باز بعد از قوت، ضعف و پيرى قرار داد او هر چه بخواهد مى‏آفريند و اوست عالم و قادر. (46 الى 54)

«آن روز كه عذر خواهى سودى ندارد»

روزى كه قيامت بر پا شود گنهكاران سوگند ياد مى‏كنند كه جز ساعتى در عالم برزخ درنگ نكرده‏اند. اينچنين آنها از درك حقايق محروم مى‏شدند.

روش آنان در دنيا نيز همينطور بود كه حق را باطل و آيات داراى دلالت را بى دلالت وانمود مى‏كردند.

كسانى كه علم و ايمان به آنها داده شده به آنان مى‏گويند: شما به فرمان خداوند تا روز قيامت در عالم برزخ درنگ كرديد و اكنون روز رستاخيز است ولى شما نمى‏دانستيد.

آن روز عذرخواهى ظالمان سودى ندارد و توبه آنان پذيرفته نمى‏شود.

ما در اين قرآن براى مردم از هرگونه مثال و مطلبى بيان كرديم و اگر آيه‏اى براى آنها بياورى كافران مى‏گويند شما اهل باطل هستيد و اينها سحر و جادو است.

اينگونه خداوند بر دلهاى كسانى كه آگاهى ندارند مهر مى‏نهد.

اى پيامبر، اكنون كه چنين است صبر پيشه كن كه وعده خدا حق است و هرگز كسانى كه ايمان ندارند نبايد تو را خشمگين سازند و صبر را از كف بدهى. (55 الى 60)