«موسى و آيات الهى» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

ما آنها را از عذاب نزديك اين دنيا قبل از عذاب بزرگ آخرت مى‏چشانيم شايد باز گردند.

چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه آيات پروردگارش به او تذكر داده شده و او از آن اعراض كرده مسلّما ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت. (21 الى 22)

«موسى و آيات الهى»

اى پيامبر، ما به موسى كتاب داديم و شك نداشته باش كه او آيات الهى را دريافت داشت و ما آنرا وسيله هدايت بنى اسرائيل قرار داديم‏ و از آنها امامان و پيشوايانى برگزيديم كه به فرمان ما مردم را هدايت مى‏كردند چون در اين امر شكيبائى نمودند و به آيات ما يقين داشتند.

مسلّما پروردگار تو در روز قيامت در آنچه اختلاف داشتند ميان آنها داورى خواهد كرد و هر كس به سزاى اعمال خود خواهد رسيد. (23 الى 25)

«كى پيروز خواهيد شد؟»

اى رسول ما، آيا براى هدايت آنها همين كافى نيست كه افراد زيادى را كه در قرون پيش از آنها زندگى داشتند هلاك كرديم؟ اينها در مساكن ويران شده آنان راه مى‏روند.

در اين امر آياتى است از قدرت خداوند آيا نمى‏شنوند.

آيا نديدند كه ما آب را به سوى زمينهاى خشك مى‏رانيم و به وسيله آن زراعتهائى مى‏رويانيم كه هم چهارپايانشان از آن مى‏خورند و هم خودشان تغذيه مى‏كنند آيا نمى‏بينند؟ آنها مى‏گويند: اگر راست مى‏گوئيد اين پيروزى شما كى خواهد بود؟ بگو: در روز پيروزى، ايمان آوردن سودى به حال كافران نخواهد داشت و به آنها هيچ مهلت داده نخواهد شد.

اكنون كه چنين است از آنها روى بگردان و منتظر باش، آنها نيز منتظرند. (26 الى 30)