در انجام همه نمازها خصوصا نماز وسطى يا نماز ظهر كوشا باشيد و از روى خضوع و اطاعت براى خدا بپاخيزيد و اگر بخاطر جنگ يا خطر ديگرى در امنيت نباشيد نماز را در حال پياده يا سواره انجام دهيد اما به هنگامى كه امنيت خود را باز يافتيد خدا را ياد كنيد و نماز را بصورت معمولى انجام دهيد آن چنان كه به شما تعليم داد چيزهايى را كه نمىدانستيد. (238 الى 239)
«وصيت شوهر براى همسر»
كسانى كه از شما در آستانه مرگ قرار مىگيرند و همسرانى از خود بجاى مىگذارند بايد براى همسران خود وصيت كنند كه تا يك سال آنها را با پرداختن هزينه زندگى بهرهمند سازند به شرط اينكه آنها از خانه شوهر بيرون نروند و اقدام به ازدواج نكنند ولى اگر بيرون روند حقى در هزينه زندگى ندارند. اما بايد بدانند كه نگهداشتن عده به مدت چهار ماه و ده روز براى زن حكمى الزامى است و بعد از پايان اين مدت در صورت تمايل مىتوانند بدون انتظار دريافت هزينه زندگى از اموال شوهر سابق خود خانه او را ترك كرده و در صورت تمايل اقدام به ازدواج نمايند و به آنچه درباره خود صلاح مىدانند اقدام شايسته نمايند و خداوند توانا و حكيم است. (240)اى كسانيكه ايمان آوردهايد براى همه زنان مطلقه قبل از اينكه با آنان عمل زناشوئى انجام داده باشيد و يا مهرى تعيين نكرده باشيد هديه مناسبى بايد از طرف شوهر پرداخت گردد و اين حقى است بر مردان پرهيزكار. اين چنين خداوند آيات خود را براى شما شرح مىدهد شايد انديشه كنيد. (241 الى 242)
«فرار از مرگ»
اى پيامبر، آيا نديدى و آگاه نشدى از احوال گروهى كه از ترس مرگ حاضر به شركت در جهاد در راه خدا نشدند و به بهانه اينكه در جنگ بيمارى طاعون شيوع پيدا خواهد كرد از شهر خود خارج شدند و خداوند به آنها گفت: بميريد و به همان بيمارى كه آن را بهانه قرار داده بودند مردند. سپس خدا آنها را زنده كرد و ماجراى زندگى آنها را درس عبرتى براى آيندگان قرار داد. خداوند نسبت به بندگان خود احسان مىكند ولى بيشتر مردم شكر بجاى نمىآورند.در راه خدا پيكار كنيد و بدانيد خداوند شنوا و داناست.كيست كه از اموالى كه خداوند به او داده در راه تهيه وسيله جهاد و حمايت از محرومان به خداوند قرضى نيكو دهد تا خداوند آن را براى او چندين برابر كند و خداوند روزى بندگان را محدود و گسترده مىسازد و انفاق هرگز باعث كمبود روزى آنها نمىشود و به سوى او باز مىگرديد و پاداش خود را خواهيد گرفت. (243 الى 245)
لطفا منتظر باشید ...
