اى رسول ما، براى آنها اصحاب و اهل آن قريه را مثل بزن در آن هنگام كه فرستادگان خدا به سوى آنها آمدند.هنگامى كه آن دو رسولان را به نزد آنان فرستاديم آنها رسولان ما را تكذيب كردند و لذا براى تقويت سخنان آنها شخص سومى را فرستاديم و آنان همگى گفتند: ما فرستادگان خدا به سوى شما هستيم.اما آنها در جواب گفتند: شما جز بشرى همانند ما نيستيد و خداوند رحمان چيزى نازل نكرده شما تنها دروغ مىگوئيد.آنها گفتند: پروردگار ما آگاه است كه ما قطعا فرستادگان او به سوى شما هستيم.و بر عهده ما چيزى جز ابلاغ آشكار نيست.آنان گفتند: ما شما را به فال بد گرفتهايم و وجود شما شوم است و اگر از اين سخنان دست برنداريد شما را سنگسار خواهيم كرد و مجازات دردناكى از ما به شما خواهد رسيد.گفتند: اگر درست بينديشيد شومى شما از خودتان است بلكه شما گروهى اسرافكار هستيد.در اين هنگام مردى با ايمان از نقطه دور دست شهر با شتاب فرا رسيد و گفت: اى قوم من، از فرستادگان خدا پيروى كنيد.آرى از كسانى پيروى كنيد كه از شما اجرى نمىخواهند و خود هدايت يافتهاند.چرا من كسى را كه مرا آفريده است پرستش نكنم همان كسى كه همگى شما به سوى او بازگشت مىكنيد.آيا غير از او معبودانى را انتخاب كنم كه اگر خداوند رحمان بخواهد زيانى به من برساند شفاعت آنها كمترين فايدهاى براى من ندارد و مرا از مجازات او نجات نخواهد داد.اگر چنين كنم من در گمراهى آشكارى خواهم بود.به همين دليل من به پروردگارتان ايمان آوردم، به سخنان من گوش فرا دهيد.سرانجام آن مرد را شهيد كردند و به او گفته شد وارد بهشت شو گفت اى كاش قوم من نيز از اين سرنوشت من آگاه مىشدند كه پروردگارم مرا آمرزيده و از گرامى داشتگان قرار داده است. (الى 27)
لطفا منتظر باشید ...
