اى پيامبر، ما بعضى از پيامبران را بر بعضى ديگر برترى داديم. برخى از آنها، خدا با او سخن گفت، و بعضى را درجاتى برتر داد و به عيسى ابن مريم نشانههاى روشن داديم، و او را با روح القدس تأئيد نموديم. و اگر خدا مىخواست كسانى كه بعد از اين پيامبران بودند پس از آنكه آن همه نشانههاى روشن براى آنها آمد با هم جنگ و ستيز نمىكردند. اما خدا مردم را مجبور نمىسازد و آنها را در پيمودن راه سعادت، آزاد گذارده است. ولى اين امتها بودند كه با هم اختلاف كردند. بعضى ايمان آوردند و بعضى كافر شدند و جنگ و اختلاف بروز كرد و باز اگر خدا مىخواست با هم پيكار نمىكردند ولى خداوند آنچه را مىخواهد از روى حكمت انجام مىدهد.اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از آنچه به شما روزى دادهايم انفاق كنيد پيش از آنكه روزى فرا رسد كه نه خريد و فروش در آن است تا بتوانيد سعادت و نجات از كيفر را براى خود خريدارى كنيد، و نه دوستى و رفاقتهاى مادى سودى دارد و نه شفاعتى، و كافران در اين روز در زمره ستمگرانند چون هم به خويش ستم كردند و هم ديگران هيچ معبودى جز خداوند يگانه زنده كه قائم به ذات خويش است و موجودات ديگر قائم به او هستند، وجود ندارد. هيچگاه خواب سبك و سنگينى او را نمىگيرد. آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن اوست، كيست كه در نزد او جز به فرمان او شفاعت كند.آنچه در پيش رو و پشت سر بندگانش مىباشد ميداند و از گذشته و آينده همگان آگاه است و جز به مقدارى كه بخواهد كسى از علم او آگاه نمىگردد. كرسى (حكومت و سلطه) او آسمانها و زمين را در برگرفته و نگاهدارى آنها براى او گران نيست و بلندى مقام و عظمت، مخصوص اوست.در قبول دين اكراهى نيست زيرا راه درست از راه نادرست آشكار است بنابر اين كسى كه به طاغوت كافر شود و به خدا ايمان آورد به دستگيره محكمى دست زده است كه شكستنى براى آن نيست و خداوند شنوا و داناست.