«بندگان واقعى خدا» - گلی از بوستان خدا نسخه متنی

بگو: من مأمورم كه تنها خدا را پرستش كنم در حالى كه دينم را براى او خالص نمايم‏ و مأمورم كه نخستين مسلمان باشم.

بگو: اگر من نافرمانى پروردگارم كنم از عذاب روز بزرگ قيامت مى‏ترسم.

بگو من در حالى كه دين خود را براى خدا خالص نموده‏ام تنها او را پرستش مى‏كنم.

شما هر كس جز او را مى‏خواهيد بپرستيد.

بگو: زيانكاران واقعى كسانى هستند كه سرمايه وجود خويش و بستگانشان را در روز قيامت از دست داده‏اند، آگاه باشيد زيان آشكار همين است.

براى آنها از بالاى سرشان طبقاتى از آتش، و در زير پايشان نيز طبقاتى از آتش است اين چيزى است كه خداوند با آن، بندگانش را مى‏ترساند. اى بندگان من از نافرمانى من بپرهيزيد و بترسيد. (10 الى 16)

«بندگان واقعى خدا»

كسانى كه از عبادت طاغوت اجتناب كردند و به سوى خداوند بازگشتند بشارت از آن آنهاست پس اين چنين بندگان را بشارت ده.

كسانى كه سخنان را مى‏شنوند و از نيكوترين آنها پيروى مى‏كنند، آنها كسانى هستند كه خدا هدايتشان كرده و آنها خردمندانند.

اى پيامبر، آيا تو مى‏توانى كسى را كه فرمان عذاب درباره او قطعى شده رهائى بخشى؟ آيا تو مى‏توانى كسى را كه در درون آتش است برگيرى و بيرون بياورى؟ ولى آنها كه تقواى الهى پيشه كردند غرفه‏هائى در بهشت دارند، بر فراز آنها غرفه‏هاى ديگرى بنا شده و از زير آن نهرها جارى است، اين وعده الهى است و خداوند در وعده خود تخلف نمى‏كند. (17 الى 20)