اى پيامبر، آيا نديدى كه خداوند از آسمان آبى فرستاد و آن را به صورت چشمههايى در زمين وارد نمود سپس با آن زراعتى را خارج مىسازد كه الوان مختلف دارد، بعد اين گياه خشك مىشود، به گونهاى كه آن را زرد و بىروح مىبينى، سپس آن را در هم مىشكند و خرد مىكند، در اين ماجرا تذكرى براى صاحبان مغز و انديشه است.آيا كسى كه خدا سينهاش را براى قبول اسلام گشاده كرده و بر فراز مركبى از نور الهى قرار گرفته همانگونه كه به وسيله قطرات حيات بخش باران به گياهان نعمت زندگى بخشيده مانند كوردلانى است كه نور هدايت به قلبشان راه نيافته است، واى بر آنها كه قلبهائى سخت در برابر ذكر خدا دارند. آنها در گمراهى آشكارند. (21 الى 22)
«قرآن بهترين كلام»
خداوند، بهترين سخن را نازل كرده. كتابى كه آياتش را از نظر لطف و زيبائى و عمق محتوا همانند يكديگر است. آياتى مكرر دارد كه شوقانگيز است و از شنيدن آياتش لرزه بر اندام كسانى كه در برابر پروردگارشان خاشعند مىافتد. سپس برون و درونشان نرم و متوجه ذكر خدا مىشود، اين هدايت الهى است كه هر كس را بخواهد با آن راهنمايى مىكند و هر كس را خداوند به خاطر لجاجتش گمراه سازد راهنمايى براى او نخواهد بود.آيا كسى كه با صورت خود عذاب دردناك الهى را لمس كرده و سعى در دور كردن آتش عذاب از خود را دارد مانند كسى است كه هرگز آتش دوزخ به او نخواهد رسيد و به ظالمان گفته مىشود بچشيد آنچه را كه بدست مىآوريد.كسانى كه قبل از آنها بودند نيز آيات ما را تكذيب نمودند و عذاب الهى از جائى كه فكر نمىكردند به سراغ آنها آمد.خداوند خوارى را در زندگى اين دنيا به آنها چشانيد و عذاب آخرت شديدتر است اگر مىدانيد. (23 الى 26)
«قرآنى كه هيچ كژى در آن نيست»
ما براى مردم در اين قرآن از هر نوع مثلى زديم شايد متذكر شوند.قرآنى است فصيح و خالى از هرگونه كجى و نادرستى شايد پرهيزگارى پيشه كنند.خداوند مثالى زده است: مردى را كه مملوك شركائى است كه درباره او پيوسته به مشاجره مشغولند و مردى را كه تنها تسليم يكنفر است، آيا اين دو يكسانند؟ حمد مخصوص خدا است ولى اكثر آنها نمىدانند.اى پيامبر، تو مىميرى آنها نيز خواهند مرد.سپس شما روز قيامت نزد پروردگارتان مخاصمه مىكنند. (27 الى 31)