هنگامى كه انسان را زيانى رسد ما را براى حل مشكلش مىخواند پس هنگامى كه به او نعمتى دهيم مىگويد: اين نعمت را به خاطر كاردانى خودم به دست آوردم. بلكه اين وسيله آزمايش آنهاست ولى اكثرشان نمىدانند.همين سخن را كسانى كه قبل از آنها بودند گفتند: ولى آنچه را بدست آوردند براى آنها سودى نداشت.سپس نتيجه بد اعمالشان به آنها رسيد و ظالمان اين گروه از اهل مكه نيز به زودى گرفتار سيّئات اعمالى را كه انجام دادهاند خواهند شد و هرگز نمىتوانند از چنگال عذاب الهى بگريزند.آيا آنها ندانستند كه خداوند روزى را براى هر كس بخواهد گسترده يا تنگ مىسازد؟ در اين امر، آيات و نشانههائى است براى گروهى كه ايمان مىآورند. (49 الى 52)
«خداوند همه گناهان را مىآمرزد»
اى رسول ما بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كردهايد از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مىآمرزد.و به درگاه پروردگارتان باز گرديد و در برابر او تسليم شويد پيش از آنكه عذاب به سراغ شما آيد سپس از سوى هيچكس يارى نشويد.و از بهترين دستوراتى كه از سوى پروردگارتان بر شما نازل شده پيروى كنيد پيش از آنكه عذاب الهى به طور ناگهانى به سراغ شما آيد در حالى كه از آن خبر نداريد.اين دستورات به خاطر آن است كه مبادا كسى روز قيامت بگويد: افسوس بر من از كوتاهيهائى كه در طاعت فرمان خدا كردم و آيات او را به سخريه گرفتم.و مبادا بگويد:اگر خداوند مرا هدايت مىكرد از پرهيزگاران بودم.يا هنگامى كه عذاب را مىبيند بگويد:آيا مىشود بار ديگر به دنيا بازگردم تا از نيكوكاران باشم؟ آرى آيات من به سراغ تو آمد اما آن را تكذيب كردى و تكبر ورزيدى و از كافران بودى. (53 الى 59)