اى پيامبر، به ياد آور هنگامى كه گروهى از جن را به سوى تو متوجه ساختيم كه قرآن را استماع كنند، و هنگامى كه حضور يافتند به يكديگر گفتند: خاموش باشيد و بشنويد و هنگامى كه تلاوت قرآن پايان گرفت به سوى قوم خود بازگشتند و آنها را انذار كردند.گفتند: اى قوم، ما كتابى را استماع كرديم كه بعد از موسى نازل شده و هماهنگ با نشانههاى كتب قبل از آن كه به سوى حق و راه راست هدايت مىكند مىباشد.اى قوم ما، دعوت كننده الهى را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا گناهانتان را ببخشد و شما را از عذاب اليم پناه دهد و هر كس به دعوت كننده الهى پاسخ نگويد هرگز نمىتواند از چنگال الهى در زمين فرار كند و غير از خدا يار و ياورى براى او نيست و چنين كسانى در گمراهى آشكارند.
(29 الى 32)
«اى پيامبر براى عذاب آنها شتاب مكن»
آيا آنها نمىدانند، خداوندى كه آسمانها و زمين را آفريده و از آفرينش آنها ناتوان نشده قادر است مردگان را زنده كند؟ آرى او بر هر چيز تواناست.اى پيامبر، روزى را بياد آور كه كافران را بر آتش عرضه مىدارند و به آنها گفته مىشود آيا اين حق نيست؟ مىگويند: آرى به پروردگار ما سوگند كه حق است در اين هنگام خداوند به آنان مىفرمايد: پس اين عذاب را بخاطر كفرتان بچشيد.بنابر اين صبر كن آن گونه كه پيامبران اولو العزم شكيبائى كردند و براى عذاب آنها شتاب مكن هنگامى كه وعدههايى را كه به آنها داده شد مىبينند، احساس مىكنند كه گوئى فقط ساعتى از يك روز در دنيا توقف داشتند. اين ابلاغى است براى همگان آيا جز قوم فاسق هلاك مىشوند؟ (33 الى 35)